چرا مُردي ناظم! اينک بي‌سروده‌هاي تو چه کنيم؟ کجا جويم چشمه‌اي | عکس ها و متون ناب
چرا مُردي ناظم! اينک بي‌سروده‌هاي تو چه کنيم؟ کجا جويم چشمه‌اي را که در آن لبخندي باشد؟ که به گاه ديدارمان، در چهره‌ي تو بود نگاهي همچون نگاه تو، آميزه‌اي از آب و آتش مالامال از ملال و شادي و رنج
اينک دسته‌گلي از گل‌هاي داوودي شيلي نثار تو باد! بي‌تو در جهان چه تنهايم از دوستي‌ات که برايم نان بود، و نيز فرو نشاننده‌ي عطشان ما، و به خونم توان مي‌داد، بي‌نصيب ماندم. @sheri_ke_zendegist «پابلو نرودا»
