بگذار زمانی دراز ، دراز
به درون کشم عطر موهایت را
صورتم را به تمامی در آن فرو برم
همچون تشنهای در آب یک چشمه
و آن را با انگشتانم تکانی دهم
همچون دستمالی معطر
تا که خاطرات در هوا پراکنده شوند
موهایت رویایی تمام در بر دارد
مملو از بادبانها و دکلها
دریاهایی فراخ را در بر دارد
که بادهای موسمیشان مرا
به اقلیمهایی دلانگیز میبرد
آنجا که فضا آبیتر و ژرفتر است
آنجا که جو ، معطر از میوههاست
معطر از برگها و پوست بشری
بگذار دیرزمانی طرههای سنگین
و سیاهت را به دندان گیرم
هرگاه موهای مواج
و سرکشت را میجوم
گویی خاطرات را میخورم
#شارل_بودلر
@sherroghazal