#فردوسی فرهنگ ایرانی را جاودانه کرد #فردوسی: «بزرگ‌مردی که | ✔شعر و غزل✔
#فردوسی فرهنگ ایرانی را جاودانه کرد
#فردوسی:
«بزرگ‌مردی که در بلندترین جایگاه ادب ایران زمین ایستاده است » بیگمان زیباترین هارا درباره سُرایش «شاهنامه» را خود فردوسی گفته اند،
«بناهای آبـاد گــردد خـراب زبــاران و از تــابش آفتاب
پی‌افکندم از نظم کاخـی بلنــد که از باد و باران نیابد گزند
بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی
نمیرم ازین پس که من زنده‌ام که تخم سخن را پراکنده‌ام»
فردوسی، استاد بی‌همتای سرایش و ادب پارسی و بزرگ‌ترین رزمی سرای جهان است. او با تنها شاهکارش شاهنامه خود نه تنها زبان و فرهنگ پارسی را زنده کرد و در یک سخن همه تبار ایرانی را جاودانگی بخشیده و خود بر آن‌چه انجام می‌داد وبه بزرگی آن، آگاه بوده است. فردوسی می‌دانست با زنده نگه‌داشتن زبان ویژه یک کشور ، براستی آن مردم را زندگی و جاودانگی بخشیده است. بزرگداشت بسیار از سوی هرمندان و استادان نیز از فردوسی نشان‌دهنده آگاهی از ارزش کار اوست. شاهنامه گنجینه خرد و دانایی است و سراسر آن پندآموزی، جوانمردی، دانش اندوزی و درستکاری آزادی، گردن فرازی و رام نشدن در برابر کژاندیشی ویژگی پهلوانان شاهنامه دیده می‌شود. فردوسی در جای جای شاهنامه مردم را به خداپرستی فرامیخواند و آن‌را نشانه خردمندی می‌داند.
