«يا أباه! من ذا الّذي خضّبك بدمائك؟»
سر را از درون تشت برداشت درحالی‌که او را در بغل خود گرفته، می‌فرمود: «پدرم! چه کسی تو را به خون‌هایت خضاب کرده است؟
آه پدرم! چه کسی رگ گردنت را قطع کرده است؟
پدرم! چه کسی مرا در کودکی یتیم نموده است؟
پدرم! چه کسی بعد از تو باقی است تا به او امید داشته باشیم؟
پدرم! دختر یتیمی چون من، چه کسی دارد تا بزرگ شود؟»
دخترى رنجور اگر بيدار شد
خواب ديد و تشنه‌ى ديدار شد
چون به ديدارم سپارد جان پاک
در خرابه گنج را بسپر به خاک
بخشی از سروده‌ی آیت الله العظمی وحید خراسانی
گوشه ای از مصیبت حضرت رقیّه، در خرابه‌ی شام، منتخب طريحی، ج۲، ص ۱۴۰-۱۴۱.
به نقل کتاب مصباح الهدی، ج۳، آیت الله العظمی وحید خراسانی.
#کلام_فقیه #حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها
@sheykhhosseinvahidkhorasani
