یکی از فضلای حاضر جلسه سؤالی مطرح کرد که مورد بحث و نقاش واقع شد: آیا حاکم اسلامی نسبت به بعضی منکرات که بازتاب اجتماعی دارد مانند: بی‌حجابی یا بدحجابی، می‌تواند اعمال جبر و زور کند؟ با فرض این که در حدّ بلاغ مبین گفته شده و اتمام حجت شده است؟
معظم‌له فرمودند: مرحوم صاحب عروه فرموده که حاکم حق دارد اعمال جبر کند و در بعضی شروح عروه به بعضی آیات استدلال کردند، اما این مطلب احتیاج به تأمل بیشتری دارد. زیرا دو نفر از معصومین (علیهم السلام) یکی آقا رسول الله (صلی الله علیه وآله) و دیگری حضرت امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه)، نظائر این موارد در زمانشان بوده اما نقل نشده که اعمال زور و جبر کرده باشند، یعنی سیره و روش شان بر این بوده است که اعمال جبر نکنند، با اینکه اقامه دین در جامعه واجب است.
اما چگونه از سیره این دو معصوم (علیهما السلام) استفاده می شود که حاکم نباید اعمال جبر کند. زیرا گرچه ما نحن فیه قول معصوم نیست، بلکه عمل و فعل معصوم است و آقایان می‌فرمایند: فعل لسان ندارد، اما در مواردی فعل نیز مانند قول ظهور دارد، مثلاً اگر فعل و عمل تکرار شود تا سیره گردد، در این صورت ظهور پیدا می‌کند، و به فرمایش صاحب عروه در یک جای دیگر از عروه می‌فرماید: فعل نیز مانند قول اگر ظهور داشت، حجت است.
