این کلاسی را که در چشم تو دایر می شود هر کسی یک بار اگر طی کرد شاعر می شود راز خواهد ماند این، در مبحث امواج و نور ، منشا حسی که از چشم تو صادر می شود خانه ات شد قبله ی من، چشمهایت کعبه ام با تو روزی عاقبت این دل مجاور می شود مثل جدول ضرب ، درس عاشقی را از برم می کنم تا یاد چشمت، شعر حاضر می شود عشق از قید زمان مانند خالق، فارغ ست زین جهت حافظ، به هر عصری معاصر می شود بیستون گوید، محالی نیست در قاموس عشق جز علاج مرگ بر هر کار قادر می شود سوره ای در باره ی چشمت مگر نازل شود ورنه شعر از کشف اسرار تو قاصر می شود گر چه هرگز مشکلی را از کسی آسان نکرد شعر در تسکین عاشقها موثر می شود هر چه می گویی بگو، از شعر اما بد نگو شاعر آشفته ات، آزرده خاطر می شود ناصر عبدالمحمدی @shrear 68 views07:15
