با رگباری از پرتاب قلوه سنگ‌ها قاتلان امام حسین را از صحنه ران | شهرام یاری
با رگباری از پرتاب قلوه سنگ‌ها قاتلان امام حسین را از صحنه راندند! – 1225 ه.ق.
ناگهان دیدیم که [امام] حسین (ع) روی زمین آرمیده آماده است تا بازپسین زخم را از دست کسی که نقش قاتل را بازی می‌کرد و جامهٔ اوباش را به تن داشت بخورد. در این دم انفجاری درگرفت، صدای هق و هقِ گریه و فریاد و زاری و اشک‌های واقعی دست به هم داد و به تقریب تا آنجا که چشم ما کار می‌کرد، هر که را که می‌دیدیم می‌گریست. خشم جماعت به دنبال یافتن روزنه‌ای بود. مردم می‌خواستند دق دلشان را تهی کنند و طوفان خشم بر سر شبیه‌خوانانی که نقش سپاهیان یزید را داشتند فرود آمد. به محض کشته شدن [امام] حسین (ع) عامه مردم هجوم بردند و با رگباری از پرتاب قلوه سنگ‌ها و دشنام‌هایی که فریادزنان می‌دادند قاتلان را از صحنه راندند. به ما گفتند به سختی کسی حاضر می‌شود در نقش قاتلان بازی کند. بنابراین چندین تن از اسیران روسی را به زور در سیاهی لشکر سپاه یزید برده بودند و روسیان در این لحظه پس از وقوع قتل دو پا داشتند دو پا هم قرض کرده گریختند. (موریه، 1386: 221)
