ملیکه ی قلب منی آتیش به قلبم میزنی زهرای من زخمی شده بال و پرت روتو نگیر از حیدرت دنیای من دارم از این دنیا گله فکری بکن واسه دل بی طاقتم بعد از تو ای قامت کمون جاریه اشک آسمون از غربتم
تنها نزار توی غربت حیدرت رو ای همسفر زینب هرشب با گیره میشه خیره میشه به میخ در از حال من کی خبر داره یادم مونده که چجوری افتادی روی زمین یک بار دیگه نگام کن حال حیدر و ببین بی تو حیدر میشه آواره
یادم نرفته که صدام زدی تو شعله ها یادم نرفته که چهل تا مرد بی حیا چجوری میکشیدنت بگو چیکار کنم با ناله های سینه سوز سه ماهه که میون بستری ولی هنوز جایِ غلافه رو تنت
ام ابیها یا زهرا مادرم ای مادرم
[ @SIBSORKHII_MATN ]
کی باروش میشد یه روز پیش چشم من چادرت خاکی بشه حق داره اصلا زینبت از دست میخ در اگه شاکی بشه اشک چشام جاری شده زخمات دیگه کاری شده ای ماه من پرپر شدی تو کوچه ها موندی ولی تا آخرش همراه من
حالم بی تو پریشونه منو اینجور نگاه نکن جان حیدر تو نمازت واسه رفتن دعا نکن دنیام بی تو ظلمت محضه با دستای شکستت شونه کن موی حسن و زهرای من باز میبینی اشکای غربت منو دنیا بی تو نمی ارزه
کی فکرشو میکرد که قامتت کمون بشه بهار عمر تو تو شعله ها خزون بشه داره ملیرزه صدات کی فکرشو میکرد که در بیوفته رو پرت کی فکرشو میکرد بسوزی جای حیدرت دلم میسوزه پا به پات
