و آنچه که زیبا نیست زندگى نیست روزگار است، گُل نیلوفر مردابِ | sick_art
و آنچه که زیبا نیست زندگى نیست روزگار است، گُل نیلوفر مردابِ این جهانیم و به نیلوفر بودن خود شادمانیم، سقفى دارد شادکامى کفِ ناکامى ناپدید است. هر رودخانه‌ای به دریاچه ی خود فرو می ریزد به حسرت زنده رود زنده نمی شود رود نمی‌شود آب‌ها را تا کرد و به رودخانه ی دیگری ریخت به رود بودن خود شادمان مى‌توان بود. بهار، بهار است، و بر سرِ سبز کردن شاخه‌ها نیست برف، برف است، هواى شکستن شاخه‌های درخت را ندارد برگ را، به تمنا، نمی‌شود از ریزش باز داشت با فصلهای سال همسفر شو، سقفى دارد بهار کفِ یخبندان‌ها ناپدید است. دستى براى نوازش و زانوئى براى رسیدن اگر مانده است با خود مهربان باش ...
