کودکی را شتابان بسوی بزرگسالی دویدهام تا دلتنگ کودکیام شوم | sick_art
کودکی را شتابان بسوی بزرگسالی دویدهام تا دلتنگ کودکیام شوم و آزادی دشت را به امنیت دیوار آلوده میکنم تا حسرت دشتها را بخورم. عشق را عجولانه در آغوشم محقق میکنم و دلم لک میزند برای عطش و درخت را گردن میزنم تا با مدادهایم تصویرش کنم! برای لمس باران پناهندهی چتر شدهام و برای تماشای زمین قدم بر ماه گذاشتهام... بارها خدا را در کفر دیدهام و برای شوق زیستن مُردهام گاهی!