بس است. تسلیت نمیگویم. صفحهی سیاه با قطرات خون سرخ و شاخه | S.Kahrobaeian poetry
بس است.
تسلیت نمیگویم.
صفحهی سیاه با قطرات خون سرخ و شاخه گل خمیده و فونت قردار منتشر نمیکنم.
چند بیت در سوگ از دست رفتگان نمیسرایم.
دنبال شعری که کلمهی آبادان در آن باشد نمیگردم.
با واژههای آباد و ویران بازی راه نمیاندازم.
عکس نخل با پسزمینهی آوار ساختمانی نمیگذارم.
با مقادیری اشک و آه چکباکس انجام وظیفه را تیک نمیزنم.
منتظر نباشید.