٣٦ - وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ و به سوى (مردم) مدين برادرشان شعيب را (فرستاديم). گفت : اى قوم من، خدا را بپرستيد و به روز بازپسين اميد داشته باشيد و در زمين سر به فساد برمداريد.
٣٧ - فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ پس او را دروغگو خواندند و زلزله آنان را فرو گرفت و بامدادان در خانه هايشان از پا درآمدند.
بیان : مدین شهری است در جنوب غربی اردن که امروز به آن « معان » می گویند. مردم این شهر در زمان شعیب ( ع ) در کم فروشی زبانزد بودند و در بین مفاسد دیگرشان این یکی از همه چشمگیرتر بود . شعيب ( ع ) از طرف خداوند متعال برای هدایت مردم آن سامان مبعوث شد . او مانند همه ی پیامبران دیگر ، ابتدا مردم را متوجّه توحید و معاد می نمود. منظور از اعْبُدُوا اللَّهَ که به معنی خدا را عبادت کنید است ، دعوت به توحید است. و دعوت به توحید یعنی این که مردم اعتقادشان این باشد که فقط خداست که هم خالق است و هم ربّ و هم اله و معبود. و دیگر این که همین خدای خالق و ربّ و معبود است که رمز و راز و راه سعادت دنیا و آخرت ما را می داند و وقتی انسان به آن دست می یابد که طبق دستورات خدا رفتار کند. و این که می فرماید: وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ یعنی به معاد اعتقاد داشته باشید ؛ زیرا بدون ایمان به معاد و حساب و کتاب آخرت دین اساسش درهم می ریزد و هدایت الهی در میان مردم جا باز نخواهد کرد . متوجّه ساختن مردم به توحید و معاد زمینه سازی است برای این که نهی از منکر و بازداشتن از فساد امکان پذیر شود . لذا شعیب ابتدا آنها را به عبادت خدا و سپس به امیدوار شدن و اعتقاد داشتن به قیامت و بعد از آن به خودداری از فساد و فتنه انگیزی فرا خواند (وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ).
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ امَا مردم مَدیَن او را دروغگو خواندند ، چرا ؟ برای این که دیدند اگر راه و روشی را که شعیب( ع ) تبلیغ می کند جا بیفتد، اینها باید از کم فروشی و تقلّب در معامله خودداری کنند و سود کمتری عایدشان می شود. و اگر از شرک دست بردارند پای اطاعت از دستورات خدا به میان می آید و این نظم و نسق موجود که ثروت و ریاست آنها را پابرجا نگه داشته است ، به هم می ریزد. لذا به شعیب ( ع ) می گفتند تو دروغ می گویی که از طرف خدا رسالت داری. دعوتش را بی اعتبار جلوه می دادند و رسالتش را تکذیب و انکار می کردند و در لحاجت با او پافشاری و اصرار می نمودند و اصرار در گناه کار آنان را به آنجا رساند که دیگر امیدی به هدایتشان نبود ، فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ در نتیجه ، صاعقه و زلزله آنان را فراگرفت ؛ به طوری که صبح همه در خانه هاشان مرده بودند.
