2019-11-07 08:27:25
چهار دسته از تجاربی که در کودکی با آنها مواجه میشویم، روند ایجاد طرحوارهها را سرعت میبخشند.
۱- ناکامی در برآورده شدن نیازها:
وقتی این نیازهای اساسی به شکلی خوشایند ارضا نشوند، ناکامی ناگوار نیازها بوجود میآید. این تجربه اولیه سبب ایجاد طرحوارههای ناسازگار اولیه می شود. در محیط زندگی چنین کودکی ثبات وجود نخواهد داشت. یعنی اینکه اگر در یک موقعیت به دلیل یه رفتار تشویق می شویم در در موقعیت های دیگر هم به خاطر همان رفتار مورد تشویق قرار گیریم. اگر والدین چنین نباشند کودک نمیتواند رفتار والدین و محیط را پیش بینی کند به همین به این باور می رسد که دیگران او را رها کرده اند یا عشق و محبتی در کار نیست.
۲.آسیب دیدن و قربانی شدن:
در این وضعیت والدین به صورت مداوم کودک رو فریب میدهند. اگر قولی میدهند آن را به سرانجام نمی رسانند. از طرف دیگر برخی از والدین مقایسه و سرزنش کودک رو ابزاری برای کنترل اون می دانند و همیشه از این ابزار برای نکوهش کودک استفاده میکنند. والدین دروغگو بدترین تاثیر را بر روان کودک خویش باقی میگذارند.
۳- تجربه بیش از اندازه چیزهای خوب!
کودک سالاری و فرزند سالاری اینجا خود را نمایان میسازد . متاسفانه برخی والدین در تامین رفاه و راحتی کودک به جای اینکه تعادل را رعایت کنند، برای رفاه کودک همه کار میکنند. برخی اوقات چنین والدینی برای عادی سازی رفتار خود ابراز می کنند که دوست ندارم بچهام مثل خودم کمو کسری داشته باشه! بذار هر چی دوست داره براش آماده کنم.
۴- همانندسازی با افراد مهم زندگی، درونیسازی انتخابی:
کودک به صورت انتخابی با افکار، احساسات، تجارب و رفتارهای والدین خود همانند سازی کرده و آنها را درونی میکند. اگر والدین پرخاشگر و عصبانی دارد کودک نیز چنین خواهد کرد واین رفتارها را از آن خود خواهد کرد.
مصطفی_عرفی
( کارشناس روانشناسی بالینی_کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی)
کانال:
@socialanxietyiran
گروه:
@SADiran
1.5K views05:27