@soltannasir {خلقت موجودات در کیمیاگری ۱} خلقت موجود | سلطان نصیر
@soltannasir
{خلقت موجودات در کیمیاگری ۱}
خلقت موجودات ترکیبی و جدید بابی مستقل در علوم خفیه محسوب می شود و از آن در کیمیاگری و سیمیاگری سخن رفته است. بدرستی مشخص نیست که قدمت این دانش به چه زمانی باز می گردد. خاخام های جهود قدمت آن را به دوران حضرت ابراهیم خلیل می رسانند. به نظر فقیر احتمالا این دانش نیز به مانند بسیاری از دانش های دیگر باید متعلق به دوران اولیه حضور بشر فعلی بر روی زمین یعنی دوران آدم صفی الله، شیث هبه الله و ادریس رفیع الله برسد. اما با اینحال به نظر می آید که حضرت ابراهیم خلیل الله رکن مهمی در این دانش بودند و اینکه خاخام های یهودی چنین دانشی را به حضرتش می رسانند اشتباه نیست. زیرا در قرآن مجید و عزیز هم در آیه ۲۶۰ سوره بقره تلویحا به آموزش این دانش سری به حضرت ابراهیم خلیل اشاره شده است. {وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۲۶۰﴾=و (ياد كن) آنگاه كه ابراهيم گفت: پروردگارا، به من نشان ده؛ چگونه مردگان را زنده مى كنى؟ فرمود: مگر ايمان نياورده اى؟ گفت: چرا، ولى تا دلم آرامش يابد. فرمود: پس، چهار پرنده برگير، و آنها را پيش خود، ريز ريز گردان؛ سپس بر هر كوهى پاره اى از آنها را قرار ده؛ آنگاه آنها را فرا خوان، شتابان به سوى تو مى آيند، و بدان كه خداوند توانا و حكيم است. (۲۶۰)}
پ ن: یصیرا نام کتابی است که در آن نظریه خلقت جهان هستی توسط یهوه به وسیله حروف عبرانی و سفیروت ها مطرح می شود. خاخام ها قدمت این کتاب را به حضرت ابراهیم خلیل الله می رسانند. به نظر بنده شاید درون مایه کتاب و بخش های کوچکی از آن به حضرت ابراهیم خلیل برسد. اما مسلما بخش اعظم کتاب یصیرا در دوران متاخر نوشته شده است و به بخش هایی از کتاب انتقاداتی هم وارد است.
اما ابتدا چند روایت را در تفسیر این آیه از کتاب تفسیر روایی البرهان نقل می نمایم:
{۱۴۶۶/۳). على بن ابراهیم با سند خود از ابو بصیر روایت کرده است: امام صادق علیه السلام فرمود: حضرت ابراهیم متوجه مرداری در کنار دریا شد که درندگان صحرایی و دریایی آن را می خوردند، پس با مشاهده آن تعجب کرد و اظهار داشت: 《رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى》 خدایا! به من نشان بده که چگونه مرده ها را زنده می کنی، خداوند فرمود:《أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي»، آیا ایمان نداری؟ گفت: بلی، برای این که قلبم آرام گیرد. خداوند فرموده: «فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ»، چهار پرنده را بگیر، آن ها را تکه تکه کن، سپس بخشی و از آن ها را بر هر کوهی قرار بده، آن گاه آن ها را (به نام) بخوان، فورا پاسخ تو را می دهند؛ و بدان که خداوند، عزیز و حکیم است. سپس حضرت ابراهیم علیه السلام، یک طاووس، یک خروس، یک کبوتر و یک کلاغ را گرفت، سپس خدای عزّ و جل خطاب نمود: «فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ» و آن ها را سَر ببُر و تکه تکه کن و اجزاء آن ها را با هم مخلوط گردان و سپس آن ها را بر ده قسمت تقسیم نما و هر قسمتی را بر سر یکی از آن کوه ها قرار بده، آن گاه منقار آن ها را به دست بگیر و نام یکی یکی شان را صدا بزن تا یکایک زنده شوند و نزدت آیند. حضرت ابراهیم طبق دستور، آنها را سر برید و هر قطعه ای را سر کوهی نهاد، سپس منقار آنها را گرفت و صدایشان زد و گفت: به اذن خدا، جوابم را بدهید، آن اجزاء به سوی یکدیگر پرواز کردند و بدن ها کامل شد و هر بدنی به سراغ سر و گردن خود رفت و به یکدیگر پیوستنده و سپس به سمت حضرت ابراهیم پرواز نمودند، آنگاه ابراهیم اظهار داشت: 《ان الله على كل شئ قدیر》 خداوند بر همه کارها قدرتمند و تواناست.}
