چرا قطع شدن یک درخت کاج در یک منزل شخصی، موجی از اعتراضات را ب | سنقر
چرا قطع شدن یک درخت کاج در یک منزل شخصی، موجی از اعتراضات را به دنبال داشت؟
وقتی این تعداد از افراد سرشناس سنقر تا این حد اعتراض می‌کنند و وقتی شعرا در اعتراض به قطع این درخت، اینگونه اشعاری را میسرایند و وقتی خبرگزاری‌های محلی، خبر قطع این درخت را اینگونه منتشر می کنند، شایسته است بیاندیشیم که چرا؟
آری، مشخص است که جامعه بومی‌تر شهر سنقر اینروزها احساس می کند که هویتش و بیشتر نمادهای فرهنگی‌اش مورد کم‌لطفی قرار میگیرد. خوب باید بپرسیم این احساس از کجا شروع شد؟
بقعه مالک، زمانی مورد احترام قدیمی های این شهر بوده است. شنیده ایم که بعضی از شبها حول آن گرد میامدند و به احترام گذشتگان در کنار آن شمع هایی را روشن میکرده‌اند. روایتهای تونل‌های گوناگون زیرزمینی در زیر این تپه تاریخی و شهر سنقر، نسل به نسل است به ما منتقل گردیده است. این بقعه که یادگار دوران سلجوقیان است صرفا یک بنای تاریخی نیست بلکه همواره یک یادگار فرهنگی و هویتی برای ساکنان این شهر به حساب آمده است.
اما حال شما بنگرید با وجودی که در طول این سالها، بارها و بارها از وضعیت نابسامان این محوطه تاریخی و تبدیل این محل به جای امنی جهت مصرف مواد مخدر و نیز گاهاً به محل انباشت نخاله‌های ساختمانی گلایه هایی شده است، اما رفتار ادارات و ارگان های مسئول در قبال این گلایه ها چه بوده است؟
و عملا توجهی اتفاق نیفتاده است هیچگاه یک ورودی مناسب برای این تپه تعبیه نگردیده است حتی یک تابلوی مناسب جهت معرفی اثر نصب نگردیده است. و طبیعتا در نهایت اینگونه کم‌لطفی‌ها، باعث انباشت دلخوریهایی شده است.
در کنار این قضیه می توانیم به چشمه تنوره سراب سنقر اشاره کنیم. چه داستان‌ها و چه خاطره ها و چه مَتلهایی که در مورد این چشمه از پدربزرگ های خود نشنیده‌ایم. اما ناگهان روزی این چشمه را با دیوارهای بتنی پوشاندند جوری که دیگر دیدن این اثر طبیعی زیبا ممکن نشد و انگار ارتباط ما با گذشته مان قطع شد.
درخت توتی که در مسیر تپه اوچ دیرمان بود را قطع کردند و ما چقدر غصه خوردیم. باغهای گونش، باغهای اوچ دیرمان و دیگر باغهای گرداگرد سنقر خشک شدند. حتی گاهی تبدیل به صیفی کاری و سپس به زمین کم استفاده تبدیل گردیدند.
اکثر چشمه های سطح شهر خشک شدند و غالبا دسترسی به چشمه های آب زیرین شهر و نیز دسترسی به معبرهای آبهای هدایت شده در زیر محله های قدیمی مسدود شدند.
بازار قدیمی سنقر در پشت مسجد جامع اصلی، در اثر نبود توجه و رسیدگی کافی، تعطیل گردیده است. خانه های قدیمی‌ای که دارای قدمت بودند همگی تخریب شدند.
فرهنگ فولکلور، گویش، غذاها، رسوم و... را چه کسی باید حفظ کند و چه ارگانی باید ثبت و ضبط کند؟ چند دقیقه برنامه در صداوسیمای استان درباره شهر سنقر تولید گردیده است؟ اداره میراث فرهنگی در نگهداری میراث ملموس و ناملموس شهر سنقر چه قدمهایی را برداشته است؟
در نهایت شاید اینگونه احساس شود که موضوع یک درخت نیست بلکه موضوع قهر با هویت بومی این شهر از طرف برخی افرادی است که خدای نکرده نمیخواهند توجهی به این دلخوری ها کنند.
