ضمن عرض تسلیت به خانواده و شاگردان استاد علی اشرف جلیلی شعری که سال ۹۶در جشن تجلیل از استاد قرائت شد وصف تو نه در حوصله وقت و زمان است حتی قلم از عهده ی وصفت نگران است بس فن ادیبانه که با طبع لطیفی در چشمه جوشان وجود تو روان است دیدار گرامی تو‌در دیده ی مردم چون ماه شب آخر ماه رمضان است مردم همه آگاه به اوصاف تو هستند «آنجا که عیان است چه حاجت به بیان است » (ترکی سنقری ) تا وقتی امیری تئکی نام آورئمئز وار تا وقتی جلیلی تئکی بئز گوهرئمئز وار تا ایزدی و اقبال و مهجوری و حشمت تا وقتی کیومرث و علی اکبرئمئز وار تا خشنودی و اعتمادی ،قطب و امامی تا مظهری و تاج تئکی اخترئمئز وار بویلَشداخ و قد چکداخ آبو مُلک ادبده چون بئزده بیجه مُلک ادب پرورئمئز وار ( فارسی کرمانشاهی ) دس و قلمت فک موکنم معجزه داره نطقی که تو داری بخدا هر که نداره عشق تو به سنقر همه جا ورد زبانه اسمت همه جا پرچم ای شهر و دیاره ای بلبل خوشخوان دیار داله خانی تا وقتی بخوانی همه جا فصل بهاره سر سبزی (اوچ دیرمان )و جاری (سرابی) یه ی عمره که سنقر به وجودت وامداره (کردی ) ای کینی جوشانده همیشه زلاله ای بش که خدا داسه تو ، هر کوره مثاله ای دنگ تو آرامش هر پیر و جوانه آو شهد کلام تو گوارای مناله اثبات تو کردیده که پیری نه وه سنه اقرار تو‌کردی که جوانی نه وه ساله انسان وه جور تو وه خدا باعث فخره سر برزیه ، یه ی منزلته ، جاه و جلاله علی عمرانی (فاخر) ۹۶/۵/۳ لینک کانال @ashaar_ali_omrani 397 views17:37
