یادداشت :// چرا روزولت به روزنامه‌نگارانِ افشاگر ل | سروش پرواز
یادداشت ://
چرا روزولت به روزنامه‌نگارانِ افشاگر لقب "ماکریکر" داد؟
امروز توسط کسانی که از آنها بارها توهین شنیدم به دادگاه هم احضار شدم. پس لطفاً حوصله کنید و این مطلب را به نقل از دکتر نوشیروان کیهانی‌زاده استاد دانشگاه مقیم در آمریکا، بخوانید:
«آيدا تاربل» بزرگترين روزنامه نگار اينوستيگيتيو تاريخ آمريكاست كه گزارش ها و مقالات او كمپانی استاندارد اويل را تجزيه كرد. پنجم نوامبر سال ۱۸۵۷ «آيدا تاربلIda Tarbel» در ايالت پنسيلوانيای آمريكا به دنيا آمد و پس از فراغت از تحصيل در دانشگاه، كار روزنامه نگاری را پيشه ساخت و پس از چند سال خبرنگاری، در موسسه مك كلور كه دارای چند نشريه بود به عنوان خبرنگار اينوستيگيتيو (خبرنگاری كه بمانند كارآگاه پليس يك قضيه را دنبال مي كند و كشفيات خود را هر روز منتشر می سازد و چون ديگران در جريان قرار می‌گيرند به او در كسب اطلاعات بيشتر كمك می كنند) استخدام شد. وی در طول فعاليت در ايالت پنسيلوانيا مشاهده كرده بود كه چگونه راكفلر و كمپانی نفتی او، «استاندارد اويل» مردم را از كسب و كار خارج می‌سازند و اراضی را به بهايی نازل تملك می‌كنند و با كمك مقامات محلی اراضی دولتی را صاحب می‌شوند. وی به تجسس در كارهای اين كمپانی پرداخت و آن چنان پیگير شد تا اسنادی به دست آورد كه اين كمپانی قانون «ضد تراست» آمريكا را نقض كرده است. انتشار اين رشته مطالب كه مردم و اصحاب اطلاع به او كمك می‌كردند باعث شد كه دادستان كل آمریکا برضد استاندارد اويل اعلام جرم كند و دادگاه حكم به تجزيه و انشعاب كمپانی دهد كه قبلا تصور آن هم نمی رفت. كار اين افشاگری كه مورد حمايت مردم آمريكا بود و تيراژ روزنامه های افشاگر را ده برابر كرده و به يك ميليون نسخه رسانده بود، سبب ترس ميليونرها، تايکون‌ها (Tycoons) و صاحبان كمپانی‌های بزرگ شد. به گونه ای كه تئودور روزولت رئيس جمهور وقت آمريكا در اجتماعی، آيدا و ساير روزنامه نگاران افشاگر را «ماكريكر Muckraker = نجاست به هم زن» خواند. ولی چون قانون اساسی اين كشور آزادی مطبوعات را تضمين كرده است موفق نشد اين تلاش را كاهش دهد. [Muck يعني کود و نجاست و Raker نوعی بيلچه است]. ناشران روزنامه ها كه در معرض كاهش اعلان قرار گرفته بودند (زيرا كه كمپانی‌های بزرگ آگهی دهندگان اصلی بودند) شروع به كوتاه آمدن كردند ولی آيدا با دو همكار ديگر خود «ری» و «لينكن» نشريه ای از آن خود به راه انداختند كه درهايش را به روي ساير روزنامه نگاران اينوستيگيتيو باز گذارده بود. [در آمريکا انتشار نشريه نياز به دريافت پروانه و دخالت دولت ندارد]. هنر اين افشاگران بود كه رشته تحصيلي «روزنامه نگاری اينوستيگيتيو» را در دانشگاه‌ها به وجود آورد و اين عمل را دائمی ساخت. آيدا كه در نيمه دوم عمر مجله «آمريكن مگازين» را داير كرده بود به تدريج به كتاب نويسی روی آورد و كتاب های او نيز انتقادی و افشاگرانه بود. وی سال ۱۹۴۴ در سن ۸۶ سالگی درگذشت و در سال ۱۹۹۹ نام او، شماره پنجم در رديف يكصد روزنامه نگار بزرگ قرن ۲۰ قرار گرفت و عكسش بر تالار مشاهير اضافه شد. دولت آمريكا در سپتامبر سال ۲۰۰۲ تمبر ۳۷ سنتی مزين به عكس او را به چاپ رساند.
توضیح: من با حمایت و کمک مخاطبان و ورزشکاران درباره افرادی که بی‌ضابطه به آموزش پرواز می‌پردازند اطلاع‌رسانی کردم و گوشه‌ای از خسارات جانی و معنوی آنان را به دیگران افشا کردم. اکنون بی‌صبرانه در انتظار حضور خود در دادگاه و حکم صادره از قاضی محترم هستم و این متن نیز بخشی از لایحه دفاعیه من خواهد بود.
