Get Mystery Box with random crypto!

. ای نوبهار حسن بیا کان هوای خوش بر باغ و راغ و گلشن و صحرا | سروش دباغ

.
ای نوبهار حسن بیا کان هوای خوش
بر باغ و راغ و گلشن و صحرا مبارکست
ای بستگان تن به تماشای جان روید
کآخر رسول گفت تماشا مبارکست

اول اردیبهشت ماه جلالی، با نام دو شخصیت برجستۀ ادبی- هنریِ پارسی زبان گره خورده؛ شیخ اجل سعدی و سهراب سپهری. شیخ مصلح الدین سعدی، سالک سنتیِ سده هفتم بود؛ نبوغ ادبی در او موج می زد و توانمندی خیره کننده ای در خلق آثار منظوم و منثور داشت. « گلستان»، « بوستان» و « غزلیات» اش از این منظر آیتی است در تاریخ ادبیات. هنوز دانش آموز دبیرستان بودم که افزون بر درس و مشقِ موظفی، «گلستان» و « بوستان» را می خواندم و حظّ می بردم. طی ده سال اخیر، در « بنیاد سهرودی»، درسگفتارهایی با محوریت « گلستان»، « بوستان» و « غزلیاتِ » سعدی برگزار کرده ام. همچنین مقالۀ " از « شاهد» سعدی تا « دچار» سپهری: بررسی مفهوم « عشق» و « زن» در دو شاعر ایرانی" را نوشتم که در کتاب « از سهرودی تا سپهری» ام گنجانده و منتشر شده است.

به مصداق « عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدای»، انس ژرف و دیرینۀ من به سهراب سپهری، نقاش و شاعر معاصر ایرانی شهرۀ آفاق است و بی نیاز از توضیح. خرسندم که که این همنشینیِ بلند سی ساله، آثار و برکاتِ عدیده ای برایم داشته و ماحصل این نشست و برخاست های درازدامن در کنج خلوت و در هوای اشعار و مکتوبات اش دم زدن را، به قدر وسع با مخاطبان هم در میان نهاده ام. از « در سپهر سپهری»، « فلسفه لاجوردی سپهری» و « نبض خیس صبح» که مشخصا در حوزۀ سپهری پژوهی نگاشته شده، تا چهار اثر « حریم علفهای قربت»، » آبی دریای بیکران»، « از سهرودی تا سپهری» و « از خیام تا یالوم» که در خدمت پروژه و کارک « طرحواره ای از عرفان مدرن/ سلوک معنوی در روزگار کنونی» است؛ سابۀ مخملینِ سهراب، سخت گسترانیده شده و آشکارست.

حقیقتا خرسندم و از روزگار شکر دارم که فارسی زبانم و این بخت بلند را داشته ام که طی سی سال گذشته در بوستان گرانسنگ شعر و ادب فارسی ، بگردم و بچرخم و زیر و زبر شوم و به قدر وسع، در سایه سار درختان بلند و با شکوه ان بیاسایم و از شمیم گلهای روح نوازش سرمست شوم و طراوت و تازگی را مزه مزه کنم و به سبکی پر برسم...

فرارسیدن عید فطر را به یکایک عزیزان تبریک می گویم. ارزو می کنم، دوستانی که طی چهار هفته گذشته خلاف امد عادت پیشه کردند و روزه گرفتند؛ افزون بر « روزه بدن»، « روزه زبان» و « روزه روان» را هم تجربه کرده و‌ احوال خوش معنوی را نصیب برده باشند و طمانینه و ارامش را چشیده باشند.


https://www.instagram.com/p/CrTpwR4O7PA/?igshid=MDJmNzVkMjY=