. « اجازه نده تفکر کردن درباره ی کل زندگی تو را تحت فشار قرار | سروش دباغ

.
« اجازه نده تفکر کردن درباره ی کل زندگی تو را تحت فشار قرار دهد. ذهنت را با چیزهای بدی که ممکن است اتفاق بیفتد پر نکن. بر زمان حال تمرکز کن و از خودت بپرس چرا تا این حد تحمل ناپذیر است و نجات یافتن از دست آن نا ممکن؟»

« لازم است بدون هدف از خانه خارج شویم و و قدم بزنیم تا ذهن تغذیه کند و با هوای باز و نفس عمیق تازه شود.

« به همین دلیل است که می گوییم هیچ چیز خلاف انتظاری برای انسان خردمند رخ نمی دهد.»

« می شود غرور را سرکوب کرد، بر لذت و درد غلبه کرد، از بلند پروازی عبور کرد و به خاطر هر انسان نادان و قدرناشناسی عصبانی نشد؛ حتی می شود برای شان اهمیت قائل بود.»

فقرات فوق را از رواقیونِ کلاسیک نامبردار، سنکاو مارکوس اورلیوس نقل کردم. چنانکه پیشتر نوشته ام، اثر « روزنگار رواقی»، نوشته رایان هالیدی که توسط علیرضا خزاعی به فارسی برگردانده شده، از جمله کتابهای بالینی من است. به کنجی خزیدن و خواندن صفحاتی از آن و مزه مزه کردنِ نکات و مضامین نغزش، از جمله عادات نیکویی است که در طول هفته چند باری مرتکب می شوم.

بخشی از آنچه از جنس توجه آگاهی ( mindfulness) است و مقوم سلامت روان و قیل و قالها و پاشانی ها را پس می زند، به زندگی معنا می بخشد و آرامش درون و غفلت پاک و رضایت درون را به سمت من و تو می کوچاند؛ با خواندنِ چند باره متونِ در خور درنگی، از جمله اثار روافیون، در خلوت بدست می آید.

چند روزیست این جملات از اثر « آهسته شتاب کن»، نوشتۀ لورن وندرپست ، ورد زبانم ست و آنرا با خود زمزمه می کنم:

« زمانی که انچه انجام می دهید برایتان معنا دارد، دیگر خوشبختی و یا بدبختی برایتان معنا ندارد. احساس رضایت می کنید، خود را متعلق به جایی می دانید...»


https://www.instagram.com/p/Ct62bAMuu3Z/?igshid=ZWRlZmRiZGNlZQ==