کرونا در سینما نگاهی به فیلم «شیوع» نوشته: سعید مستغاثی | جنبش سینمای استراتژیک
کرونا در سینما نگاهی به فیلم «شیوع»
نوشته: سعید مستغاثی
بخش اول
در تاریخ سینما فیلم‌های بسیاری درباره شیوع بیماری‌های خطرناک و لاعلاج ساخته شده که بعضاً سمت‌وسوی آخرالزمانی هم یافته است، از فیلم «وحشت در خیابان‌ها» ساخته الیا کازان گرفته تا «۱۲ میمون» ساخته تری گیلیام و «اپیدمی» به کارگردانی ولفگانگ پیترسن، «۲۸ روز بعد» از دنی بویل، «تهاجم» ساخته الیور هیرشیبگل و «من افسانه هستم» به کارگردانی فرانسیس لارنس و «مه» به کارگردانی فرانک دارابانت، «کوری» به کارگردانی فرناندو میرلیس و «شیوع» ساخته استیون سودربرگ در سال ٢٠١١ و...
برخی از فیلم‌های یاد شده به رواج بیماری خطرناک در میان انسان‌ها به‌خاطر آزمایش‌ها یا پروژه‌های بیولوژیک ارتش آمریکا پرداخته شده همچون فیلم‌های «مه»، «اپیدمی»، «تهاجم»،«من افسانه هستم» و... برخی هم دلیل رواج بیماری را براساس تغییر و تحولات زیست‌محیطی و یا طبیعی به تصویر می‌کشند. در برخی فیلم‌ها مبتلایان به نوعی زامبی بدل شده مثل «۲۸ روز بعد»، «من افسانه هستم»، «تهاجم» و «کوری» و... و در برخی دیگر به وضعیت دلخراشی می‌میرند.
اما از میان همه‌ی فیلم‌های نام‌برده و نام‌نبرده، فیلم سال ٢٠١١ استیون سودربرگ یعنی شیوع بیش از سایرین به وضعیت امروز شایع شدن #ویروس_کرونا در جهان شباهت دارد. فیلمی که فیلمنامه‌اش را «اسکات زد برنز» نوشته است.
در فیلم شیوع یک بیماری ویروسی از هنگ‌کنگ و توسط یک زن آمریکایی شروع شده، به شیکاگو و یکی از دوستان قدیمی‌اش سرایت می‌کند و سپس وقتی زن به محل سکونتش بازگشته، پسرش را دچار کرده و همسرش را هم در معرض ابتلا قرار می‌دهد.
اما ویروس یاد شده که نتیجهٔ حاصل از ترکیبات بیولوژیک درون بدن خفاش و خوک بوده، توسط خوک آلوده به رستورانی در هنگ‌کنگ رسیده و از طریق سرآشپز آن رستوران به زنِ داستان منتقل می‌گردد.
از این پس ویروس افراد بسیاری را در دنیا آلوده کرده و پس از مرگ سریع زن و پسرش و دوستش در شیکاگو، به دیگر نقاط جهان مانند انگلیس و هند و... کشیده شده و ٢.۵ میلیون نفر را در آمریکا و ٢۶ میلیون نفر را در سراسر جهان می‌کُشد.
سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) تحقیقات وسیع خود را آغاز کرده و در همان اواسط کار یکی از متخصصین خود را براثر ابتلاء به بیماری از دست می‌دهند ولی متخصص دیگر تا پایان ماجرا حضور داشته و واکسن اصلی را کشف می‌کند.
در این میان یک خبرنگار اینترنتی یا وبلاگ‌نویس هم مدام به شایعات دامن زده و همه‌ی تلاش‌ها برای نابودی ویروس و بیماری را نتیجه‌ی زد و بند شرکت‌های دارویی با سازمان‌های بین‌المللی دانسته و خودش که گویا ١٢میلیون مخاطب در فیس‌بوک دارد، دارویی را به‌عنوان واکسن اعلام کرده و بابتش میلیون‌ها دلار به جیب می‌زند!
البته در کنار این شایعه‌پراکنی‌ها، خود دکتر چیورز (سرپرست تحقیقات) هم به آزمایشات بیولوژیک ارتش آمریکا که معمولاً سرچشمهٔ چنین اختلالات بیولوژیکی و محیط‌زیستی است نیز مشکوک شده است.
