◈›¦ فصل سوم: ماه رمضان ◈›¦ بخش دوم: مراقبه در ماه رمضان ◈›¦ درس ۱۱ : اسرار لیالی قدر ◈›¦ منبع: رساله سیره سالکان
┄┄┄┅⊰═•═⊱•••⊰═•═⊱┅┄┄┄
۞. شب قدر، یعنى شبی که مشیت الهى میخواهد از مرتبۀ کلى به عالم تعینات تنازل کند و در آن شب تعیین و تنجّز پیدا کند و متعیّن شود. این تغییر و تبدّلى که قرار است انجام شود، از شب نوزدهم شروع میشود؛ یعنى جنبۀ دوْرى دارد و براى شکل گیریش نیاز به دوْر و اطوار مختلف دارد. اعمال سه شب قدر یکى است، نه اینکه سه تاست، یک واقعیت است، یک حقیقت است، منتهیٰ این سه روز طول مى کشد.
۞. تعدد در لیالى و تعدد در اوقات، موجب تعدد در حقیقت خارجى عالم قدَر و عالم قدْر نمی شود؛ چون آنجا عالم ثابتات است. راجع به قضیّۀ قضاء و قدر مطلب اینطور نیست که اعمال انسان در یک شب تقدیر شود و سرنوشتى که براى انسان در سال آینده باید رقم بخورد، در آن موقعِ مشخص، منجّز و به فعلیّت برسد. بلکه در عالم ثابتات، قبل و بعد به طور کلى معنا ندارد که یک زمانى زمانِ متأخّر باشد و یک زمانى زمانِ متقدّم باشد.
۞. مى فرماید در لیالی قدر مواظب باشیم آن خصوصیات را از دست ندهیم، حواسمان جمع باشد و مسائلى در نظر گرفته شود تا اینکه آن اتّصالى که براى انسان هست، اتّصال بهترى باشد. ولى کسى تا به حال سؤال نکرده که طهارت ما چه ربطى به قلم تقدیر پروردگار دارد؟! ببینید، داریم نزدیک مى شویم که دقیقا ما خودمان همان قدریم؛ وجود ما، آن خصوصیّات ما، آن نفس ماست که خودِ اوست که قدر و مشیّت خدا را ایجاد مى کند، برایش ایجاد نمى کنند. لذا مى گوید تو طهارت داشته باش، تو بیدارى داشته باش، تو در حال غفلت نباش، یعنى چه؟ یعنى خودت دارى خودت را تغییر مى دهى، خودت را دارى عوض مى کنى، آن وقت در امشب که یک چنین حالى هست، ما هم آن را مهر مى زنیم! تو خودت را عوض مى کنى و بعد ما یکى یکى مهر مى زنیم؛ لذا به هر مقدار که در شب قدر توجه بیشتر باشد، براى سال آینده مهم تر است.
۞. اینجا دیگر روایاتى که فرمودند: " شب نوزدهم شب قدر است، شب بیست و یکم یا شب بیست وسوّم! " معنایش روشن مى شود؛ یعنى تهیّؤ خود انسان براى تقدیر پرونده و تقدیر مَلَفّ سال آینده. خودِ انسان تقدیر خود را ایجاد مى کند، از شب نوزدهم شروع مى شود؛ لذا کسى که شب نوزدهم غفلت دارد، شب بیست و یکم و بیست وسوّمش شب درستى نخواهد بود، چون نوزدهم را از دست داد. کسى که شب نوزدهم در حال توجّه بگذراند، ولى شب بیست و یکم را در حال غفلت بگذراند، شب بیست و سوّمش هم خراب است؛ چون بیست و یکم را این وسط از دست داد. این نیست که این دو شب اول مقدّمه باشد، مسئله یک مسئلۀ واقعى است!
۞. این حرکت نفسانى که براى تثبیت مشیّت خدا در سال آینده است، از شب نوزدهم شروع مى شود، یعنى از قبلش ۱۸ روز باید روزه بگیرید و آمادگى پیدا بکنید که در شب نوزدهم به ثمر و نتیجه برسد. بعد یک پلّه از شب نوزدهم را رد کنید، باز وسطش باید دو روز روزه بگیرید، باز یک حال آمادگی بیشتر ... هر کدام از این دورها و طورها، در نقش و کیفیّت تعیّن عالم مادّه نقش دارد. باز دو روز دیگر مى گویند روزه بگیر؛ براى آخرین مرتبه که شب بیست وسوّم است، آنجا دیگر ینجّز تنجیزًا و ینجَزُ إنجازًا، دیگر به مرتبۀ فعلیّت و انجاز مى رسد. یعنى کسى که در این ایّام به این حالت باشد، در شب بیست وسوّم مى بیند فرق کرد؛ این فرق کردن تا یک سال با او هست.
۞. تمام امور در علم ربوبى در لوح تقدیر، در مقام قضا و قدر ثبت است. در شب قدر براى وجوب خارجى تقدیر مى شود، اندازه گیرى مى شود. در سال آینده براى اینکه حوادث و مسائل انجام بگیرد، احتیاج به علّت و معلول است، کیفیّت ترتیب این سلسلۀ علیّت که ما را به این نقطۀ مثبت برساند و از این نقطۀ منحرف دور کند، در شب قدر اندازه گیرى مى شود. برنامه ریزى در این شب است. از طرفی این شب هاى متبرّک مربوط به صاحب ولایت، امیرالمؤمنین علیه السلام است و خیلى عجیب است که چطور امیرالمؤمنین در شب نوزدهم باید ضربت بخورد، در شب بیست و یکم که شب قدر است، حضرت از این دنیا بروند و این مقدّمه بشود براى شب بیست وسوّم.
۞. خداوند فهم ما را و بینش ما را به این مسئله روشن کند و از برکات و مواهب این لیالى متبرّکه که مربوط به ولایت است، خداوند دست ما را هم بگیرد و از آن ماء معینى که نصیب اولیاء خاصّۀ خودش کرده است، ما را هم نصیب کند!
|↫ #ادامه_دارد |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏
