◈›¦ ماه محرم و صفر ◈›¦ بخش اول: مراقبات ماه محرم ◈›¦ درس ۰۱ : اهمیت ماه محرم الحرام ◈›¦ منبع: شرح عنوان بصری، جلسه ۱۴۳و۲۰۳
┄┄┄┅⊰═•═⊱•••⊰═•═⊱┅┄┄┄
۞. در آستانه ماه محرّم و صفر قرار گرفتیم كه ماه‌های عزا و مصیبت اهل بیت است، به خصوص ماه محرّم، بی‌مناسبت نیست كه بعضی از مطالبی را كه مناسب است كه در این ماه ها و به خصوص در ماه محرّم، رعایت شود، خدمت رفقا عرض كنیم.
۞. بزرگان نسبت به احیای این دو ماه، و به خصوص احیای مسئله سیدالشّهداء علیه السلام، عنایت غریبی داشتند و از سخنانشان این مسئله كاملا آشكار است. بزرگانِ از اهل معرفت، نسبت به احیای مكتب عاشورا از همه افراد اهتمامشان بیشتر بود؛ چرا؟ چون آنها در همان راه و در همان صراط بودند، مگر می توانند غیر از آن را تبلیغ كنند؟! مگر می توانند در مكتب صدق باشند و آن لوادارش را معرّفی نكنند؟
۞. عزای سیدالشّهدا شعار شیعه است، بدون سیدالشّهدا شیعه‌ای وجود ندارد و با سایر افراد هیچ تفاوت نمی‌كنیم. شركت در مجالس عزا در ایام محرم و صفر بسیار بسیار تأكید شده و بزرگان به این مسئله خیلی تأكید می‌كردند و كلامی را كه ما از مرحوم علامه طهرانی قدس سره به یاد داریم در این مسئله این است كه: " سالك بدون توسل به سیدالشّهدا به مقصد نخواهد رسید. " این مسئله یك اصل است. و تمام كسانی كه برای آنها فتح باب شده است از طریق توسل به سیدالشّهدا بوده است.
۞. این جریان كربلا و واقعه عاشورا یك نعمت الهی است، كه به این صورت برای بیدارباش ما و برای هشیارباش ما، پدید آمده و این جریان در طول تاریخ استمرار دارد. و واقعا مجالس ذكر سیدالشّهداء مجالس احیاكننده است، انسان را زیر و رو می‌كند. شما خیال می كنید قضیه عاشورا یك قضیه ساده است؟ نخیر! یك دوران برنامه سلوكی در یك داستان عاشورا است! هیچ‌كس دیگر نیازی به دستوری ندارد، همین قدر بیاید برنامه امام حسین و رفتار و روش و اصحاب و اینها را یك مطالعه عمیق بكند، یك تأمّل عمیق بكند كافی است! كافی است! نیاز به چیز دیگر نیست! و دیگران هم هرچه آمدند و گفتند از سر همین سفره آمدند پخش كردند، از همین جا آمدند!
۞. امیدواریم كه خداوند همه ما را متوجّه كند و بتوانیم از این ایام مباركه و ایام مخصوصه، حظّ كافی و نصیب اوفی را ببریم. و بدانیم كه این یك سالی كه از ما گذشت، از آن ایام به این ایام، از آن محرّم به این محرّم، از آن مجالس و محافل كه در سال گذشته این موقع ما می‌رفتیم، شركت می‌كردیم و الآن دوباره ما را به آن مجالس به شركت در آن دعوت می‌كنند، چه قدر ما توانستیم جلو بیاییم؟ به روش و ممشای اهل بیت چه قدر خودمان را نزدیك كردیم؟ چه‌قدر او را در دل خود می‌یابیم و وقتی به قلب و نفس خود مراجعه می‌كنیم، آیا آنها را در قلب خود مشاهده می‌كنیم یا افراد دیگری را؟ چه كسانی را در قلب خود می‌بینیم؟ خیلی مسئله مهم است!
۞. ان‌شاءاللَه امیدواریم خداوند از این ایامی كه در پیش است، ایام سوگواری سیدالشّهدا، آن اتم از نعمات خودش را بر ما نصیب بفرماید و از آن نفس مقدس و مطهر آن حضرت ما را بی‌نصیب نگرداند و زندگی ما را و فكر ما را و حیات ما را و سرّ ما را و ضمیر ما را در همان حیطه نفس مطهره خودش قرار دهد.
