ونسان دلرم تعریف می‌کنه این ترانه رو برای عشقش به صدا، چهره، ل | paperback

ونسان دلرم تعریف می‌کنه این ترانه رو برای عشقش به صدا، چهره، لهجه‌ی جنوبی و فیلم‌های ژان‌لویی ترنتینیان در سال ۲۰۰۲ نوشته و خونده. تعریف می‌کنه ترنتینیان بارها به کنسرت‌هاش رفته و آخرین بار، ۲۰ سال پیش، چند روز قبل از کشته‌ شدن دخترش پشت ونسان روی استیج نشسته و ونسان با بغض آهنگ رو خونده. بعد که خبر کشته شدن ماری ترنتینیان رو شنیده، پیش خودش فکر کرده در آخرین شبِ شاد ژان‌لویی ترنتینیان همراهش بوده.
کاش بعد از مرگ، حداقل برای یک لحظه هم شده، آدم بتونه تمام کسانی که دوستشون داره رو به آغوش بگیره.
@swingerofbirchess