2022-08-30 20:40:54
تفاوت طب اسلامی و طب سنتی و طب مدرن و سوزنی و ...
اصل طب و حیانی هست طبق روایات اهل البیت علیهم‌السلام (و اینکه اولین انسان روی زمین انسان های اولیه نبوده اند بلکه پیامبر خداوند متعال حضرت آدم ابوالبشر علی نبینا و آله وعلیه السلام بوده و لذا ایشان در بهشت زندگی میکردند و بعد از هبوط لازم داشتند ابزار و علم زندگی در دنیا را والا در قدم اول میمردند در دنیا و خداوند هم طبق عالم اسباب و مسبب راهنمایی میکند یعنی حفظ حضرت آدم علی نبینا و آله وعلیه السلام با اسباب عادی بوده در لحظه به لحظه عمرشان یعنی با علم وقدرت عادی بوده نه اینکه معجزه وار بخواد در تمام لحظات زندگی بکند در این صورت آمدن ایشان به دنیا مخالف غرض خداوند که خودش فرموده هبوط حضرت ادم علی نبینا و آله و علیه السلام برای به سختی انداختن و امتحان ایشان بوده والا در بهشت برزخ باقی می مانند و لذت میبردند بدون سختی و این کلام بسیار مهم هست برای مومنین که بفهمند فرضیه انسان های اولیه را باید به شدت تکذیب کنند که قبول این حرف علاوه بر رد شارع مقدس لوازم عدیده ایی دارد که شخص متدین و حتی عاقل نمی‌تواند ملتزم به آن لوازم بشود)
نتیجتا اصل و منشأ همه طب ها من الله العلی العظیم بوده
حال تفاوت در چیست مهمترین فارق اصلی در این هست که اولا در طب اسلامی ما نصوص معتبره ایی داریم که به ما رسیده و لذا طب اسلامی یک قدم جلو هست از طب های دیگر یعنی کلام خداوند به ما رسیده
و دوما در آنجایی هم طب اسلامی طبق اجتهاد یا تجربه عمل میکند حداقل می تواند منشأ تجربه و اجتهاد خود را بیان کند تا بتوان مورد مناقشه و ... قرار بگیرد که آیا شما که مجتهد طب اسلامی هستی درست برداشت کردی از روایات یا نه اما در طب های دیگر این بحث ممکن نیست چون روایتی ندارند تا به آن استناد کنند نتیجتا ممکن هست افراد اولی که از اطبا سنتی بوده اند اشتباه برداشت کرده بودند یا اصلا محل اجتهاد نبوده اند به خاطر بلد نبودن لوازم اجتهاد و در این صورت احتمال تحریف و یا برداشت غلط داشته اند که مورد قبول نیست در مقابل جان بیماران که مهمترین نعمت خداوند بعد از ایمان صحت بدن می باشد همچنان که میبینیم در طب سنتی امر به درمان به سبب حرمات شده که طبق نصوص شفا در حرام نیست ( و الا از باب حرج شاید بشود درست کرد که استعمال و اکل و شرب محرمات در بیماری ها از بابت علاج و لا بدیت و در حرج واقع شدن مریض بلا اشکال هست)
و یا تعارضات واضح دیگر که در جای خودش ان شا الله جل جلاله تعالی مورد بحث قرار خواهد گرفت.
خلاصه این قسمت پس ما منکر تجربه و اجتهاد در طب اسلامی نیستیم اما این کجا و آن اجتهاد و تجربه طب سنتی کجا
تنبیه
ممکن هست کسی بگوید تجربه دیگر جای استناد نیست و نیازی به نص روایی ندارد چون بالعیان والوجدان میبینیم.
عرض میکنیم که بعله میبینیم ولی ایا میتوان گفت تجربه دلیل هست بر اینکه درمان این بیماری خاص که به ان رسیدیم نفعش به ضررش ترجیح دارد یا مشکلات عدیده دیگر ایجاد میکند که باید ان را ترک کرد یا حداقل بهترین درمان نیست چون فقط خداوند متعال هست که احاطه تام به تمام جوانب امور دارد یعنی بهترین دارو رو تحویز میکند خداوند متعال به لسان حجتش.
اشکال پس در این صورت تجربه بطور مطلق مردود هست حتی در طب اسلامی
جواب اولا بعله طبق تجربه درمان کردن باید آخرین درمان قرار بگیرد اما برای حرمتش دلیل می خواهیم و لذا ما الان در مقام بحث بهترین درمان هستیم و نه بحث احکام درمان که ایا درمان فقط باید به طب اسلامی باشد که همان نصوص و اجتهادات هست و اینطور درمان واجب هست و بقیه درمان ها حرام یا درمان با طب اسلامی مستحب مؤکد هست و بقیه درمان ها مکروه
دوما اصلا طرح این اشکال غلط هست چون در طب اسلامی تجربه نیز تحت همان بحث میرود که حداقل از نصوصی گرفته شده اصلش و نصش واضح هست یا از اجتهادات از نصی گرفته شده باشد و بعد آن نص یا اجتهاد از آن نص مورد تجربه قرار میگیرد نه اینکه بدون هیچ دلیلی طبیب اسلامی دارویی رو بدهد بعد تجربه کند لذا تجربه در طب اسلامی نیز مستند هست یا به نصوص یا به اجتهاد از نصوص
والسلام علیکم و رحمة الله جل جلاله و برکاته
598 views17:40
T
