رهبر، لیدر، چهره و روشنفکر 2 چهره ها فاقد توان راهبردی هستند. | تقي رحماني

رهبر، لیدر، چهره و روشنفکر 2
چهره ها فاقد توان راهبردی هستند. لیدرهایی که به هر دلیلی چهره ها می شوند . یا روشنفکرانی که سلبریتی می شوند این خطر را دارند که ازادی و خواست خود را با خواست مردم برابر می گیرند.
این خواسته ها الزاما یکی نیستند پس در نتیجه ایشان مسئله خود را پی می گیرنند نه خواسته صنف یا اقشار مردم.
خطر این نگاه کم نیست. جامعه ما با لیدر های صنفی یا سیاسی مواجه است که چهره شده اند.با روشنفکرانی که سلبریتی.
ممکن است گفته شود که ایشان خواست ازادی دارند یا عدالت. پس با خواسته های مردم یکی است.
اما فعالیت در جامعه و میدان در گرو جزئیات راهبردی و تاکتیکی است.این جزئیات مهم تعیین کننده هستند برای کنش، نه کلیات نظری یا ایده های کلی.(ایده و کلیات نظری سپهر ساز هستند یا انگیزه ساز. رسم غلطی است که در جامعه ما روی نقش ایده ها اغراق زیادی می شود.)
این چهره ها یا حتی روشنفکران رابطه مستقیم با خواسته اضناف واقشار غیره ندارند.
شرایط جامعه ایران امروز این عدم رابطه را به سمتی می برد که این کارکرد این چهره ها در خارج به افراطی گری زبانی می رسد که برای حفظ پرستیزو موقعیت است یا در داخل به نصحیت الملوک شدن که البته ملوک نصیحتی گوش نمی کند و از افراط زبانی هم نمی ترسد . اما مثلا از حضور معلم در خیابان بیشتر می ترسد.توصیه مقام امنیتی به چهر ها و روشنفکران این است.هرچه می خواهی بگو. اما عضو نهادی نشو و خیابان هم نرو. (البته بعد حساب تک تک این افراد را هم می رسند.)
پس نسبت ایده و راهبرد و تاکتیک درست و عملی را باید جست . اما چرا ویژگی شکل گرفته و مشتاق دارد. دلیل ان اگاهی پراکنده در جامعه ما است که بحث دیگری می طلبد که بعد آن می پردازم.
پ-ن این نگاه من شامل همه چهره ها و روشنفکران نمی شود اما امروز امری شایع شده است.@taghirahmani