نقدی که روا نیست در حاشیه نقد به مطالبات صنفی در خیابان تقی | تقي رحماني

نقدی که روا نیست
در حاشیه نقد به مطالبات صنفی در خیابان

تقی رحمانی

برخی این را نقد به اعتراضات مطالباتی خیابانی وارد می کنند که خواسته های انان صنفی است نه ملی و فراگیر.
جالب این است که این نقد را هم برخی براندازان و هم اصلاح طلبان و هم مخالفان نظام مطرح می کنند. البته این نقد شمولیت جریانی خاص ندارد.پس نشان از یک نگاه عام و جا افتاده دارد که به نظر می رسد که دید کلی گرا و دولت محور را در جامعه ما نشان می دهد.

اما چرا این نقد روا نیست؟
جامعه به اصناف و اقشار و اقوام و جنیست قابل شناخته شدن است در غیر این صورت مسئله ای مشکل زا می شود که ملی گرائی مردم فریب است که نماینده اش هم پیدا می شود .همه مردم با هم برای او می شوند.تجربه این نوع ملی گرائی یا اسلام گرائی یا غیره را دیده ایم.
ملی گرائی مصدقی غیر از این بوده او به تقویت جامعه مدنی توجه داشت با انان تعامل می کرد.

اما اگر از نگاه راهبردی به موضوع نگاه کنیم.این نقد باز روا نیست چرا که معلم کم حقوق نمی تواند به دانش اموز به شکل درست اموزش دهد.
معلم پرستار و کارگران اگر تحت فشار اقتصادی باشند می توانند به کار خود ادامه مفید ادامه دهند؟ این مشکل به اموزش مل و سلامت ملی اسیب می زند.

اما این نقد به دلیل تا کتیکی هم درست نیست چرا که معلم در خیابان با هویت صنفی به میدان می اید پس باید ویژگی شعاری و محمودیت های خواسته های خود را مشخص انجام دهد.
اما خواسته های صنفی جوهر خواسته ملی هم دارند چرا که از دو طریق به خواسته عام و فراگیر و ملی کمک می کنند.این اصناف به دیگران هم یاد می دهند که مطالبه کنند به خیابان بیایند.

این مطالبات قسمتی از مطالبات ملی را شامل می شوند.پس یکسره نادرست نیستند.
این نقد که مطالبات صنفی وقتی انجام شود اصناف وقتی به خواسته خود رسیدند ساکت می شود هم نقد واردی نیست.

چرا اگر صنف مستقل باشد و در خیابان بیاید مسیر پاسخگو کردن قدرت شکل گیرد که فتح بابی برای دموکراسی هم است.این حضور هم شکل اموزشی برای دیگران دارد.
اما نکته محوری این است که مطلباتی مانند معلمان در شعارها به اهداف اموزشی هم توجه دارند که در حقیقت به سرنوشت کل جامعه هم ربط پیدا می کند.ایشان خواستار غیرکالائی شدن اموزش هستند که این خواسته ملی هم است و مطالباتی این چنین در این خواسته اصناف در خیابان به چشم می خورد

نکته دیگر این که خواسته صنفی مانند معلمان باعث می شود که مطالبات مدنی ملی در سطح کشور مطرح شود که از واگرائی ملی می کاهد.@TAGHIRAHMANI