. افاضلات تازه جامعهشناس تُرک و برداشتی که از زیست-جهانِ ا | تحلیل و رصد
. افاضلات تازه جامعهشناس تُرک و برداشتی که از زیست-جهانِ ایرانی در آستانه انتخابات دارد
سید جواد میری مینقی جامعهشناس دلسپرده به تفکرات اقبال لاهوری و علی شریعتی چنین نوشت:
-انتخابات مهم است اما تفسیر دلالتهای آن ساده نیست. -جامعه ایران دوقطبی نیست بل روایتهای متکثری وجود دارند و اگر اصرار بر دوقطبیسازی هست آن را نمیتوان به دوقطبی مداح و دانشگاهی تقلیل داد. -یکی از دوقطبیهای مهم دوقطبی مرکز-پیرامون است که با ادبیات نظریه انتقادی میتوان گفت "متن" و "حاشیه" که طغیان حاشیه علیه متن در جریان است اما اصلاحطلبان و کارگزاران و اعتدالیون در حال مصادره به مطلوب هستند و این خطر است.
-در بعد بینالمللی شاهد هستیم که کانادا به عنوان بخشی از بلوک غرب سپاه پاسداران را به عنوان سازمانی تروریستی اعلام کرده است و این عمل پیامدهای خطرناکی دارد.
-در بعد منطقهای آمریکا چراغ سبز به اسرائیل برای حمله به لبنان و جنگ علیه حزبالله نشان داده است و این یعنی دولت بعدی هر که باشد در ایران با تحریمهای گستردهتر و منطقه جنگزدهتر باید دست و پنجه نرم کند.
-مجموع این مسائل نشان از پیچیدهتر شدن وضع ایران در چهار سال آینده دارد. اگر به این مسئله ظهور ترامپ و راستشدن اروپا را هم اضافه کنیم و به این بیاندیشیم که روسیه بدنبال "بینالمللی کردن" جنگ خود علیه غرب است آنگاه درخواهیم یافت مدیریت "امر سیاسی" در ایرانی که در وضعیت آستانگی است چقدر دشوار است.
غلامرضا علیزاده (سیاستورز)
بر مفروضات جناب میری خدشهای وارد نیست، ترسیمی که او از وضعیت جهانِ آشوبناک کرده، ره به خطا نبرده و با وی همداستانم. اما این جامعهشناس مینقی در تبیین گزارههای درونزایی که به صورتبندیهای اجتماعی منجر میشود، گونهای از سوگیریهای قومگرایانه را به زیرکی بیان کرده است. این باورداشتِ او را دوباره مرور میکنیم:
《یکی از دوقطبیهای مهم دوقطبی مرکز-پیرامون است که با ادبیات نظریه انتقادی میتوان گفت "متن" و "حاشیه" که طغیان حاشیه علیه متن در جریان است اما اصلاحطلبان و کارگزاران و اعتدالیون در حال مصادره به مطلوب هستند و این خطر است.》
میری چه میخواهد بگوید که در زَرورقی که عوام متوجه آن نشوند پنهان کرده است؟
دکتر میری، گفتمان شکلگرفته در صنوف مختلف اجتماعی را به مثابهی از جاشدگیِ گفتمانی (dislocation) حاصل طغیان حاشیه بر مرکز میداند. به عبارت دیگر اقبال شکلگرفته گِرد جناب پزشکیان را حاصل وفاق و طغیان قومیتی مستاصل میپندارد! از نگاه میری، گفتمان غالب، گفتمانیست که سبب غلبه پیرامون (قومیتها، گروههای سرخورده) بر مرکز (هژمونی قدرت مرکزی) شده است که درصدد معنادهی به عناصر خود برآمده و به هویتسازی در دل گفتمان یا وقته (moment) نائل شدهاند.
همو در انتخابات گذشته نیز، امید زیادی داشت تا عبدالناصر همتی، با عنایت به پایگاه قومیاش، رای قابل ملاحظهای کسب نماید که البته همتی زیر آراء باطله، دست و پازدنی رقتبار داشت.
نکته مهم و آخر اینکه میری، پزشکیان را صاحب وزانتی منحصر بفرد دانسته و به زعم او، این اصلاحطلبان و اعتدالیون هستند که در صدد مصادره شاهین خوشاقبالی برآمدهاند که بال و پر خویش را بر شانه های پزشکیان آراسته است. یاللعجب!!