يكي والدین خانم و آقايي مراجعه كردند كه فرزندشان مشكلات بسيار عميقي داشت. تمام حرف اين والدين اين بود كه هر كاري از دستمان برمي آمده براي اوانجام داديم و مي دهيم.خواستم كه يكي يكي نام ببرند و من هم نوشتم بعد از اتمام ليستي كه بدست آمد،
گفتم همه ي اين كارهايي كه شما براي فرزندتان انجام داديد من هم مي توانم براي او انجام بدم. همه ي اين كارها بر اساس پول است. پول بدهيد من همه ي اين كارها را حتي بهتر از شما برايش انجام ميدم.بهترين پزشك مي برمش، بهترين غذا را ميدهم و ... هر كاري را حتي بهتر از شما انجام خواهم داد. اما اون چه كاري است كه شما مي توانيد انجام دهيد ولي من نمي توانم؟
عاطفی؟عشق؟شب بيداري؟ من هم كه آدم بي عاطفه اي نيستم من هم مي توانم به او عاطفه بدهم؛ عشق هم كه شعار است و وجود ندارد؛ شب بيداري را هم كه پرستار هم مي تواند انجام دهد.
تنها كاري كه مختص پدر و مادر است وهيچ كس ديگري نمي تواند به كودك بدهد«محبت بي قيد و شرط است».
محبت بي قيد و شرط زماني است كه والدين جايگاه خود را بشناسند. اين مقام و منزلت است كه مي تواند محبت بي قيد و شرط داشته باشد و گرنه پرستار هم پول مي گيرد و اگر پدر و مادر تا صبح ده دفعه بيدار شوند پرستار اصلاً نمي خوابد تا خود صبح و يك شيفت از كودك مراقبت مي كند خيلي هم بهتر از والدينش. تفاوت در اين است كه اگر حقوق پرستار را ندهيد ديگر نمي آيد ولي پدر و مادر اصلاً به حقوق فكر نمي كنند چون به جايگاه خويش ايمان دارند. @tarbiat_osoli
