امشب شب یلداست، آخرین شب پاییز و اولین شب زمستان! در شب یلدا د | تاریخ و داستان
امشب شب یلداست، آخرین شب پاییز و اولین شب زمستان! در شب یلدا دو مفهوم نهفته است. یکی این که در تمام این شب اهریمن با اهورامزدا در ستیز است. شبِ ستیز ظلمت است با نور.
چون درازترین شب است، پس درازترین حمله‌ی اهریمن بر اهورامزدا در همین شب است. از اینروی نیاکان ما، شب یلدا را تا صبح، چراغ روشن می‌داشتند و شب زنده‌داری می‌کردند، آتش می‌افروختند تا در روشنایی چراغ و آتش اهریمن نتواند به خانه‌های آنها راه یابد.
گویی می‌خواستند با نور و روشنایی، اهورامزدا را در پیروزی بر اهریمن و تاریکی یاری رسانند.
اما در مفهوم دیگر اهریمن که نماد تاریکی و زشتی است سرانجام در این ستیز شکست می‌خورد و میترای شکست‌ناپذیر با نور و گرمای خویش بر او پیروز می‌شود، مهر تولد می‌یابد و پس از آن، روز و روشنی است که فزونی می‌گیرد و روزها درازتر می‌شوند و شب‌ها کوتاه‌تر.
اجداد ما ایرانی‌ها، در پایان شب یلدا در انتظار طلوع خورشید که مظهر میترا است می‌ماندند و چون خورشید طلوع می‌کرد، طلوع خورشید را که همان تجسم میترای پیروزمند در برابر اهریمن تاریک بود را به یکدیگر تبریک می‌گفتند.
مردم این خورشید را، خورشید تازه و نو می‌انگاشتند و از این جهت یلدا را شب میلاد و زایش مهر می‌دانستند و جشن یلدا را تا روز بعد که روز زایش مهر بود، ادامه می‌دادند. در حقیقت ایرانیان باستان عقیده داشتند که خورشیدی که در صبح شب یلدا طلوع می‌کند، خورشید جدیدی است که با شکست اهریمن و تاریکی، تازه متولد شده است.
گروه تاریخ و داستان این شب فرخنده را به شما دوستان همراه، تبریک و تهنیت عرض می‌کند و امیدوار است که همیشه مهر و میترای زندگی‌تان بر اهریمنان، پیروز شود و روزگارتان را همچون خورشید، روشنِ روشن گرداند؛ چرا که یلدا، شبِ پیروزیِ مهر است بر تاریکی.
