ریشه ضرب المثل سر و گوش آب دادن
پی‌نوشت: البته مصطفی رحماندوست در کتاب «ضرب‌المثل‌ها» ریشه «سر و گوش آب دادن» را اینگونه بیان می‌کند:
.
درگذشته وقتی به قلعه‌ای حمله میشد، مدافعان قلعه وقتی می‌دیدند که توانایی جنگ با مهاجمان را ندارند، به درون قلعه‌ها و دژهای خود می‌رفتند و از آن طریق از خود محافظت می‌کردند.
.
مهاجمان نیز که از پشت دیوارهای قلعه بی‌خبر بودند، افرادی را از طریق قنات آب به درون قلعه می‌فرستادند و به آنان می‌گفتند که هرگاه خطری را حس کردند سر و گوش آب دهند، یعنی برای پنهان ماندن از دید دشمن چند دقیقه سر و گوش خود را در آب فرو برند و خود را از دید دشمن دور بدارند و در عین حال مشغول جاسوسی نیز باشند.
.
به نظر شما کدام توصیف از عبارت سر و گوش آب دادن، صحیح‌تر می‌باشد؟
.
منبع
قند و نمک، جعفر شهری
گردآوری و نگارش: تاریخ و داستان
Telegram
@Tarikhvadastan
instagram
https://www.instagram.com/tarikhvadastan
