در نوجوانی همه‌چيز «تا روز قيامت» است — نوجوان که هستید، همه | ترجمان علوم انسانى
در نوجوانی همه‌چيز «تا روز قيامت» است — نوجوان که هستید، همه‌چیز را ابدی تصور می‌کنید: عشق ابدی، نفرت ابدی، نوجوانی ابدی
در نوجوانی، چند ساعت بعد از دوست شدن با کسی، فکر می‌کنیم «تا روز قیامت» دوستش خواهیم داشت و چند لحظه بعد از نفرت از کسی، گمان می‌کنیم «تا روز قیامت» از او متنفر خواهیم بود. اما این دوره که گذشت سرد و تلخ می‌شویم و همه‌چیز برایمان گذرا و موقت و نسبی جلوه می‌کند. یا شاید قلبمان می‌میرد. چگونه باید با حسرت دورۀ از دست رفتۀ نوجوانی کنار آمد؟ چه کنیم که قلبمان نمیرد؟ حالا که احساس ابدیت، خواه‌ناخواه، می‌گذرد چطور به شکلی درست و خلاقانه برای پایانش سوگواری کنیم؟
۱۴۰۰ کلمه زمان مطالعه: ۸ دقيقه
ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: https://b2n.ir/q25598
آنچه خواندید بخشی است از پروندهٔ «نوجوانان هیولا نیستند» که در شمارهٔ ۲۶ فصلنامهٔ ترجمان منتشر شده است. برای خواندن مطالب دیگر این پرونده می‌توانید شمارۀ بیست‌و‌ششم فصلنامهٔ ترجمان را از اینجا بخرید: https://b2n.ir/t57005 همچنین برای بهره‌مندی از تخفیف و مزایای دیگر می‌توانید اشتراک فصلنامۀ ترجمان را با تخفیف از اینجا خریداری کنید: https://tarjomaan.shop/product/sub4014/
