[توهین های علامه طهرانی به امام امت](۲) علامه طهرانی بر اساس | علامه طهرانی
[توهین های علامه طهرانی به امام امت](۲)
علامه طهرانی بر اساس مشی غریب و عجیب خود ، بعد از آنکه از خود تعریف می کند و اینکه همیشه در صدد نصیحت امام راحل بوده است و سپس بعنوان فخر از رابطه صمیمانه خود با امام می گوید (البته تا الان هیچ دلیلی بر این مدعا یافت نشده است) و حتی دعا می کند که مبادا کینه ای از امام به دل بگیرد ، شروع به تخریب شخصیت امام و رهبری می کند ، از تهمت ها و توهین هایی که علامه طهرانی به مقام معظم رهبری حضرت آیة الله خامنه ای (حفظه الله) دارد آن است که نیت خوانی می کند و می گوید : اینکه بعد از رحلت ایشان لقب امام را مستمراً بر ایشان اطلاق می کنند بجهت سوءاستفاده و ابدیت دادن و جاودانی کردن آراء ایشان است و لذا صریحا می گوید این طرز مشی ، غلط است و متاسفانه فتوای امام در باب موسیقی و شطرنج را زیر سؤال می برد و حال آنکه هر دو نظر با دقت تمام ارائه شده است ، و پخش موسیقی های مبتذل را هم به گردن امام راحل می افکند ،آنگاه آینده نگری می کند که سرانجام این روش وهابی‌گری شیعه است .
عین عبارت علامه این است:
حالا از إطلاق لفظ امام در زمان حيات آن مرحوم گذشته، بعد از ممات نيز مى‌خواهند از اين لقب سوء استفاده كنند، و به گفتار وى أبديّت ببخشند و فتاوى و آراء او را جاودانى كنند. اين طرز مشى، غلط است. آرى در جرأت و بلندى همّت و استقلال فكر و از خود گذشتگى و نهايت‌نگرى و امثالها هر چه بخواهند بگويند و بنويسند كم است. او-رحمة الله عليه-حقّاً و حقيقةً در اين امور اسوه و الگو بود، اما مثلاً در بازى شطرنج و آزادى موسيقى مبتذلانه كه صدا و سيما پخش مى‌نمود و أمثالهما ديگر نمى‌توان به فتواى او ابديّت بخشيد. اين سَدِّ باب اجتهاد مى‌گردد، و مانند سنّيها بالاخرة سر از وهّابيگرى در مى‌آورد. «آية الله خمينى» جايزالخطا بود. در فتوايش صحيح و سقيم وجود دارد. در صحيحش مأجور و در سقيمش امره الى الله. ما را توان آن نيست كه به فتواى وى ابديّت بخشيم، و مانند رأى امام صادق عليه السلام كه معادل كتاب است تا روز قيامت بر آن استناد كنيم.
