2021-06-08 06:36:21
من از یک حق سلب شده با شما حرف میزنمدیروز دیوان عدالت اداری شکایتم در خصوص مصوبات غیرقانونی «ستاد ملی مقابله با کرونا» را بعد از شش ماه «رد» کرد. این شکایت به خاطر نقض مکرر قانون اساسی از جمله اصول ۳۶، ۵۲، ۷۹، ۸۵ و ۱۳۸ در مصوبهٔ موسوم به «طرح جامع مدیریت هوشمند محدودیت‌های مقابله با کرونا» و تضییع حقوق اساسی مردم تنظیم شده بود و علیرغم ارجاع پرونده به هیئت عمومی دیوان، با مداخلهٔ ناموجه معاون قضایی دیوان با صدور «قرار قطعیِ رد شکایت» مختومه شد.
دیوان این شکایت را با این دستاویز رد کرده است: «به موجب جزء ۲ بند الف مصوبات جلسه ۷۳۷ شورای عالی امنیت ملی که بعد از امضای رهبری ابلاغ شده است، مصوبات ستاد ملی مقابله و‌مدیریت بیماری کرونا در حکم مصوبات شورای عالی امنیت ملی است.» یعنی این ستاد هر چه تصویب کند نمی‌توان علیه او دادخواهی کرد!!!
ما هیچ دسترسی به آنچه مستند رد شکایت است نداریم و نمی‌دانیم آنچه تصویب شده چه جزئیاتی دارد و حتی نمی‌دانیم این ادعا راست است یا نه، اما مسئله این است که چگونه شورای عالی امنیت ملی این صلاحیت را دارد که طی مصوبه‌ای تصمیماتِ یک تشکیلاتِ دیگر را در حکم مصوبات خود بگرداند؟ و آیا همین چک سفیدِ بدون امضا این امکان را به ستاد کرونا داده است که قانون اساسی را هم مکررا نقض کند و نشود علیه این اقدام دادخواهی کرد؟
در هر حال این دادخواست رد شد نه چون ادله‌اش سست و بلاوجه بود، بلکه چون حقی برای چنین دادخواهی قایل نیستند و این شکایت حتی امکان شنیده شدن ندارد!
من از یک حق سلب شده با شما حرف می‌زنم؛ از سلب حق دادخواهی علیه تاریکخانه‌ای که مصوبات ضد قانون اساسی‌اش بدون طی کردن تشریفات ابلاغ مصوبات، به عنوان قانون به مردم تحمیل شده است. از ستادی که حتی به خود اجازه می‌دهد برای مدت نامعلومی مقررات منع آمد و شد برقرار کند، خاطیان را مجازات نماید و در برابر عملکرد فاجعه‌بارش به احدی پاسخگو نباشد.
من از شرایطی حرف می‌زنم که حتی حق اساسی دادخواهی از یک مسئلهٔ معمولی مثل مدیریت بهداشتی از مردم سلب شده است.
@tasrih | instagram.com/tasrih.ir
1.3K viewsedited 03:36
ت
