تو کتاب مرگی بسیار آسان، یه دیالوگی هست که هر وقت خیلی قاطی می | دیالوگ های ماندگار

تو کتاب مرگی بسیار آسان، یه دیالوگی هست که هر وقت خیلی قاطی میکنم بهش فکر میکنم.

دختری به ماشین نعش‌کش که حامل جنازه مادره نگاه میکنه و میگه:
«تنها چیزی که تسکینم می‌دهد این است که من هم به همین راه می‌روم، وگرنه هیچ عادلانه نبود.»

سیمون دوبووار

@TinyMoviez