روایتی دیگر از داستان های محبوب بدون شک یکی از دلایل جذاب | تیوال
روایتی دیگر از داستان های محبوب
بدون شک یکی از دلایل جذابیت پدربزرگ و مادربزرگ‌ها برای فرزندان و نوه‌هایشان چیزی جز قصه گویی نیست! قصه‌گویی پیشینه و قدمتی چند هزار ساله دارد آنچنان که هیچ قوم و ملت کهنی را نمی‌توان یافت که قصه‌ها و حکایت‌هایی از جنس مذهب،اجتماع و حماسه نداشته باشد. قصه یک محرک روانی و شنیداری نبوده بلکه کارکردهای فراوانی برای مخاطبینش دارد و راه تعامل با دنیای پیرامون را برای شنونده باز می‌کند قصه‌گویی شاید بهترین راه بیان آرزوها و زبان مشترک انسان‌ها برای انتقال معانی و ارزش‌های فرهنگی و اخلاقی و تاریخی‌ست. برهمین اساس سالانه رمان، فیلم، تئاتر، انیمیشن، پادکست و آثار متفاوت زیادی بر مدار قصه و مفاهیم مشتق از آن که در حافظه مشترک بسیاری از مردم وجود دارد تولید می‌شود. به بهانه اجرای نمایش «گربه نره و روباه مکار» که خاطره جمعی بسیاری از کودکان دهه شصت تا اکنون است و شاید با خواندن این سطرها صدای بزرگانی چون مرتضی احمدی و کنعان کیانی در گوششان واگویه می‌کند نگاهی داشته باشیم به بعضی از این قصه‌ها که ریشه در ضمیر کودکی بسیاری از ما دارد و طی این سال‌ها به نمایش‌های تاثیرگذاری نیز بدل گردیده و به روی صحنه رفته است. شنل قرمزی خرداد ۱۳۹۴ با توصیف هوش و خرد دخترک کوچکی به همین نام که شاید یکی از دراماتیک‌ترین قصه‌هایی باشد که بسیار پیرامون آن شنیده‌ایم و احسان شایانفر این نمایش را با نگاهی فرمالیستی به روی صحنه برد. پیش تر اما «آروند دشت آرای» کارگردان تئاتر دو نمایش را در فواصل سالهای ۹۱ تا ۹۳ ساخت که آنها نیز نمادی از قصه های کودکانه داشت.تن تن و راز قصر مونداس سال ۹۱ و رد پای صورتی در سال ۹۳ نمایش‌های شیرینی بودند که دشت آرای با کمک محمد چرمشیر، حسن معجونی و احسان گودرزی آنها را پیش چشمان تماشاگر برد. در ادامه محمد مساوات کارگردان صاحب سبک تئاتر نیز با تمثیلی از قصه شنگول و منگول «بی پدر» را با کمک جابر رمضانی در سالن قشقایی تئاتر شهر اجرا کرد که نمایش موفق و پرمخاطبی هم بود و اکنون نیز اوشان محمودی گربه نره و روباه مکار را به روی صحنه دارد و پیشتر البته پینوکیو و ژپتو را بر همین فرمت روایی و قصه گویی غیرخطی اجرا کرده بود. یک داستان گوی خوب به شنونده امکان تخیل پردازی داده و حس داستان پردازی او را تحریک خواهد کرد که بعدها در جای جای زندگی او با مفاهیمی چون موسیقی، تئاتر، تصویر، متل و... مجددا احساسات او را خواهد برانگیخت و سیالات قلبی و مفاهیم ذهنی‌اش را تحریک خواهد کرد.
