طب و تربیت از منظر طبی در بحث مزاج سن، از تولد تا ۱۵ سالگی | کانال درمانهای ساده طوبای سلامت
طب و تربیت
از منظر طبی در بحث مزاج سن، از تولد تا ۱۵ سالگی که سن کودکی است و از نظر مزاجی سن گرمی و تری می‌باشد، به همین جهت این برهه‌ی زمانی، سن رشد کودکان است، زیرا رشد و نمو نیاز به حرارت و رطوبت دارد.
حافظه کودک نیز به جهت گرمی و رطوبتی که دارد بسیار انعطاف پذیر است و همچون گلی می‌ماند که هر آموزش و مطلبی برای کودک براحتی ثبت و ضبط می‌شود. البته طبق روایات و اصول روانشناسی، کودک هفت سال اول باید از طریق بازی نکات تربیتی را فرا بگیرد نه اینکه مستقیما تحت تعلیم باشد.
پس از ورود به سن جوانی که از ۱۵ تا ۳۵ سالگی و سن گرمی و خشکی است، به جهت حرارت و خشکی که بر بدن عارض می‌شود، رطوبت بدن کاهش یافته و این گل در کوره تبدیل به خشت و آجر می‌شود و هر آنچه در کودکی آموخته در جوانی حک و ماندگار می‌شود.
لذا کوتاهی در تربیت، آموزش و تادیب کودکان و رها کردن آنها در تلویزیون، فضای مجازی و بازی‌های موبایل ظلم در حق آنهاست، چرا که هر آموزش و خلق و خویی که در جان کودک نهادینه شود تا پایان عمر برایش ماندگار است. امام على(ع) :« آموختن دانش در خُردسالى، همچون نقشى است كه بر روى سنگ كنده شود.»(بحار ج۱ ص ۲۲۴)
از منظر اخلاقی برای تربیت نفس و خودسازی نیز، تا قبل از چهل سالگی که هنوز از نظر مزاجی، رطوبتی در بدن هست باید اقدام صورت گیرد زیرا پس از آنکه بدن در سن میانسالی قرار گرفت که از نظر مزاجی سن سردی و خشکی است، شخصیت شکل یافته و مستحکم شده و به سختی می‌توان شخصیت را تغییر داد.
