زندگی هدیه عجیبی است. اول آدم بیش از اندازه قدر این هدیه را | کانال شعروادب
زندگی هدیه عجیبی است. اول آدم بیش از اندازه قدر این هدیه را نمی داند. خیال می کند خواب است. کوتاه است. هزار عیب رویش می گذارد. به طوری که می شود گفت حاضر است دورش اندازد. ولی عاقبت می فهمد که زندگی هدیه ای نبوده، گنج بزرگی بوده که به آدم وام داده اند. آن وقت سعی می کند کاری بکند که سزاوارش باشد.....
