https://www.instagram.com/p/CguDwKJN8Ip/?igshid=YmMyMTA2M2Y= @ | رو به درون

https://www.instagram.com/p/CguDwKJN8Ip/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
@towardinside



اتاق من، یک اتاق «ریخت و پاش» قلمداد می‌شود.
البته روی زمین چیزی نیست. تمیز است. اما روی میزها و داخل کمدها، معلوم نیست چه خبر است. انبوهی از لوازم و اشیاء، که هر کدام‌شان را هر بار وقتی می‌خواهم فیصله‌بخشی کنم و مکانی نهایی برای آن در نظر بگیرم، دو مرحله در پیش دارم.

مرحله‌ی اول: برمی‌دارمش، یک نسبتی با آن شیء برایم تداعی می‌شود. یک خاطره‌ای، یک وجه تأثیرگذاری.
و مرحله‌ی دوم: آن زمانی است که متوجه می‌شوم فعلاً باید دست نگه داشت و نباید یک مکان دائمی برای آن تصوّر کنم. جلوی چشمم باشد بهتر است.

این‌طور است که تمام محیط اتاق، یعنی رو و داخل میزها و کمدها، شلخته به چشم می‌آید؛ که البته از نظر خودم این‌گونه نیست؛ و حکمتی دارد حضور هر شیء در هر نقطه!

روی میز کارم، همیشه یک جلد از شش جلد مثنوی معنوی باز است. انگار چشمم باید هر بار روی بیت و مصرعی بیفتد. ضروری است.

به نظرم، بزرگترین مانع برای «مولانا پژوهی»، جلسات فانتزی و خصوصی‌ و پر از نمایشی است که غالبا در مناطق مرفّه‌نشین شهر برگزار می‌شوند.
حضّار، ردای عارفانه تن می‌کنند. موی بلند و پریشان. دف به دست. می‌روند در خلسه‌ای ساختگی. و سر و صداهای عجیب از خودشان درمی‌آورند!
به اوج جذبه‌ی خوشایند که رسیدند، معرفت مولانا که تمام و کمال بر ایشان آشکار شد، خوشحال به زندگی عادی برمی‌گردند.

علی اشکان نژاد

#داستان