2022-01-16 08:31:51
چرا فکری برای سوختبران نمی شود !؟
بعد از سانحه دلخراش رانندگی محور منوجان -هشتبندی و سوختن ۷ نوجوان و جوان (دو نوجوان دانش آموز منوجانی ،۴جوان بلوچ و یک جوان رودباری راننده خودرو سوختبر) و مرگ آنها بیش از پیش این سوال در اذهان ایجاد شده که چرا فکری برای سوختبری و سوختبران نمی شود؟!
مردم در وهله اول انگشتشان به سمت نهادهای امنیتی، انتظامی و قضایی است اما در واقع این نهادها یکی از دستگاههایی هستند که باید به وظایفشان در چارچوبی مشخص عمل نمایند و دستگاهها و ادارات دیگری نیز در این امر دخیلند که باید آنها نیز در این مقوله مهم وظایفشان را انجام دهند.
در همین حادثه اخیر چند سوال ایجاد می شود؛
چرا راننده پراید سوخت جابجا کرده است؟ فقر و بیکاری یا طمع؟(پدر راننده پراید که در صحنه حادثه حاضر شد، گفت: ((یک هفته بود که خدمت سربازی پسر مجردش تمام شده بود)) )
خودروی پراید بیش از ۵۰۰ لیتر گازوئیل را از کجا تامین کرده است؟ جایگاه سوخت؟ انبارهای مخفی سوخت؟
انبارهای مخفی سوخت ، سوختشان چگونه تامین می شود؟نظارت بر نحوه توزیع سوخت بر عهده کدام نهاد است؟
خودروی پراید سوخت را چگونه از مبدا تا منوجان رسانده است؟ نظارت مسیر بر عهده کدام نهاد است؟
نقش راهداری ، جهاد کشاورزی، سازمان صمت، اداره کار و رفاه اجتماعی، شرکت نفت، نیروی انتظامی و... در این حادثه و حوادث مشابه چه بوده است؟
پیش از اینکه مرزهای شرقی بسته شود ، در دولت گذشته تلاشها و صحبتهای زیادی با مسئولین دولتی و حتی شخص حسن روحانی رئیس جمهور وقت برای قانونمند کردن سوختبری (بخوانید قاچاق سوخت) از سوی مردم و حتی برخی علمای سیستان و بلوچستان انجام شد اما بنا به دلایلی دولت زیر بار این حرف نرفت.
مهمترین عاملی که مردم استانهای کرمان و سیستان و بلوچستان و هرمزگان را به این شغل کاذب و پرخطر سوق داده معضل بیکاری و فقر مردم در این مناطق است.
دولت کنونی نیز قطعا زیر بار قانونمند کردن سوختبری نمی رود اما در هر حال باید راه و چاره ای برای آن اندیشیده شود تا هم از خطرات و تلفات انسانی و مالی و هم هدر رفت سوخت بعنوان سرمایه ملی کشور جلوگیری شود.
در همین حادثه اخیر شرکت بیمه باید مبلغی بالغ ٣٬۸۴۰٬۰۰۰٬۰۰۰(سه میلیارد و هشتصد و چهل میلیون تومان) دیه افراد فوتی را پرداخت نماید.
بنظر می رسد تنها راه علاج این معضل شناخت ظرفیتهای منطقه و ایجاد زیرساختها و مشاغلی است که جوانان را بجای سوق دادن به سمت و سوی مشاغل کاذب و پرخطر در آنجا مشغول بکار کرد.
برای این موضوع راهکار مناسب نیز وجود دارد و آن اینکه خود وزارت نفت برای جلوگیری از هدر رفت سرمایه های انسانی و ملی در منطقه بر اساس ظرفیتهای موجود سرمایه گذاری کند و با ایجاد صنایع تبدیلی در حوزه کشاورزی، صنعتی و معدنی مشاغلی ایجاد کند که معضل فقر، محرومیت و بیکاری تا حدود زیادی از مناطق شرقی و جنوب شرق کشور رخت بر بندد.
اما در ابتدا باید سایر نهادهای دولتی در کنار سرمایه گذاری وزارت نفت، زیرساختهای لازم مانند راه، برق، آب و... را ایجاد نمایند تا راه برای سرمایه گذاری آسان، فراهم آید.
بنظر می رسد برخورد قهری در این زمینه بتنهایی پاسخگو نخواهد بود و هرچه که نهادهای امنیتی و انتظامی در این مقوله ورود بیشتری داشته باشند هزینه های انسانی بیشتری در پی خواهد داشت و سایر دستگاهها نیز باید برای یک برنامه ریزی کوتاه مدت همکاری نمایند تا بیش از این شاهد از دست دادن و سوختن جوانان بی گناه توسط بمب‌های متحرک در جاده ها نباشیم.
جبار زارعی/ ۲۵دیماه ۱۴۰۰
@triboonjonoob
347 views05:31
ن
