#ناشناس سلام،راستش نصف شبی دلم خواست با کسی حرف بزنم،فقط ناشناس این کانال به ذهنم رسید. پسرم،۲۶ ساله،واقعا نمیدونم باید چکار کنم،هنوز با خانوادم زندگی میکنم،هیچی ندارم،نه درسمو تموم کردم،نه کاری دارم،یه بار تا مرز خود ک ش ی پیش رفتم،ولی به امید اینکه وضعیت عوض میشه منصرف شدم،چند سال میگذره ولی هیچی عوض نشده شب نیست که تو فکرش نباشم و پشیمون که چرا زودتر کارو تموم نکردم. تنها میشم با خودم گریه میکنم. از خانواده م خجالت میکشم. از خودم متنفرم. نمیدونم بازم صبر کنم یا نه! همیشه میگم غصه نخور درست میشه،درستم نشه تموم میشه. ولی کو؟ نه درست میشه نه تموم.
