در نفهمیده شدن حلاوتی هست که در فهمیده شدن نیست. چون در اولی ب | دوران

در نفهمیده شدن حلاوتی هست که در فهمیده شدن نیست.
چون در اولی به «لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ» پناه میبری.
و در حالت دوم دلخوش اغیار می‌شوی.
خوشا بحال آنانکه در این میان هیچ چیز برای فهماندن و فهمیده شدن ندارند.
آنانکه از ابتدا زیر سایه«لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ» بوده‌اند.