شب در میانِ جنگلِ تنها
تنها کنار ِ خویشتن بودم
زنبورها در خوابِ بیداری
عطر ِ عسل تا هر کجای بی کران، جاری
من با خودم گفتم
هر خرس حق دارد به دنبال عسل باشد
امّا چرا باید
زنبورها پرپر شوند و غنچه‌ها دلتنگ؟
تو هر چه می‌خواهی بگو شاعر
دنیای ما با خرس‌ها همواره یکسان نیست
تصمیمِ سختِ سرنوشت این است:
هر خرس حق دارد
وقتی عسل این قدر شیرین است!
وحید دانا
@vahid_dana
