به درازای ابد «دوستت دارم- این پر رمز و رازترین کلام است، تنه | و خدا عشق است.
به درازای ابد
«دوستت دارم- این پر رمز و رازترین کلام است، تنها کلام سزاوار تفسیر در طی قرن ها... دوستت دارم، امکان ندارد این کلام را به زمان گذشته بُرد.»(فراتر از بودن، کریستین بوبن، نشر آشیان)
«دیر زمانی پیش از آن که به دنیا آیی دوستت می‌داشتم. دیر زمانی پس از پایان زمان‌ها دوستت خواهم داشت. ترا جاودانه دوست خواهم داشت... دوستت داشته‌ام، دوستت دارم، دوستت خواهم داشت. برای زاده شدن تنها جسم کافی نیست. این کلام نیز ضروری است. کلامی که از دوردست‌ها می‌آید، از آبی دوردست آسمانها، و در وجود زندگان فرومی‌نشیند و به‌سان آب‌های زیرزمینی، جریان سیال عشقی ناب را زیر پوست زندگان جاری می‌شود... هر ذره‌ی کتاب مقدس بدین کلام آغشته است و نیز برگ درختان و پوست حیوانات و هر ذره‌ی غبار که در هوا در پرواز است. نهاد ماده و آخرین هسته‌ی آن و واپسین ذره‌ی آن، از جنس ماده نیست، بلکه از جنس این کلام است. دوستت دارم. دوستت دارم با عشقی جاودانه، عشقی که جاودانه رو به سوی تو دارد... دوستت دارم، دیرزمانی پیش از آن که به دنیا آیی و دیر زمانی پس از پایان زمان‌ها. ترا جاودانه دوست می‌دارم.»(رفیق اعلی، کریستین بوبن، ترجمه پیروز سیار، نشر نو)
