بي طرفي به عنوان يك ويژگي كيفي در مفاهيم نظري گزارشگري مالي چي | مدیریت مالی || حسابداری
بي طرفي به عنوان يك ويژگي كيفي در مفاهيم نظري گزارشگري مالي چيست و چه تفاوتي با مفهوم احتياط دارد؟
بیطرفی بدین معنا است که یک شرکت نمیتواند اطلاعاتی را برای ترجیح دادن یک دسته از گروه های ذینفع بر گروهی دیگر انتخاب کند. فراهم کردن اطلاعات بیطرفانه یا بدون سوگیری باید دراولویت باشد. برای مثال, شرکتهای تنباکو همانند توباکو امریکن بریتیش (بریتانیا) نباید اطلاعات دعاوی قضایی بیشماری که به دلیل مشکلات سلامت مربوط به تنباکو ثبت شدهاند در یادداشتهای همراه صورتهای مالی پنهان کنند – حتی اگر چنین افشائی برای شرکت خسارتآور باشد.
قواعد حسابداری (و فرآیند استانداردگذاری) باید بدون سوگیری باشند, در غیر این صورت, دیگر صورتهای مالی معتبری نخواهیم داشت. بدون صورت های مالی معتبر, افراد دیگر از این اطلاعات استفاده نخواهندکرد. انجام یک مقایسه نشان می دهد که نکته چیست: افراد بسیاری روی مسابقات بوکس شرط بندی میکنند, زیرا فرض میشود چنین رقابتهایی از پیش تعیینشده نیستند. اما هیچکس روی مسابقات کشتی کج شرط بندی نمیکند. چرا؟ زیرا فرض عموم مردم این است که این مسابقات کشتی کج نمایشی و فریبکارانه هستند. اگر اطلاعات مالی دارای سوگیری یا فریبکاری باشند, عموم مردم اعتماد خود را نسبت به آنها از دست خواهند داد و دیگر از آنها استفاده نخواهند کرد.
بیطرفی به وسیله احتیاط پشتیبانی میشود. احتیاط, هوشیاری به خرج دادن در زمان قضاوت در شرایط مبهم است. به عبارت دیگر, احتیاط به خرج دادن به این معنا است که دارایی ها و سود بیش از واقع ارائه نمیشوند, و بدهیها و هزینهها کمتر از ارائه بیان نمی شوند. به علاوه, احتیاط به خرج دادن به این معنا نیست که فرد تصمیم گیرنده برای کمتر از واقع ارائه کردن داراییها یا سود, یا بیش از واقع ارائه کردن بدهی ها یا هزینه ها اولویت قائل باشد. این گونه ارائههای نادرست می توانند به ارائه بیشتر یا کمتر از واقع سود یا هزینه ها در دوره های آتی بیانجامند. به طور مشابه, در احتیاط به خرج دادن نباید در مورد شناسایی دارایی ها و سود به نسبت شناسایی بدهی ها و هزینه ها سوگیری انجام شود.
آدرس پیج اینستاگرام
https://www.instagram.com/vazinargham
@VazinArgham |مدیریتوحسابداری