نادان چون طبل غازی، بلند آواز و میان تهی علیرضا کفایی واقع | صدای تهران|VOTEHRAN
نادان چون طبل غازی، بلند آواز و میان تهی
علیرضا کفایی
واقعیتی که عیان است و نظام سیاسی با برنامه ریزی های نامعقول و عدم شناخت مناسبات بین المللی و بی توجهی به روزگار مردم و گماردن افراد ناتوان آن را پدید آورده، چیزی جز فلاکت مردم نیست که روزهای سخت و طاقت فرسایی را سپری می کنند و روزانه با انبوهی از وعده های برخاسته از توهمات مواجهند.
بعد از آن همه اولدرم بولدرم و تبلیغ و ژست سیاسی و آن همه تسخیر سفارت و حلال و حرام کردن رابطه و .... حاصل کار آن شد که به جای اول که نه، به قبل از آن برگردید و به التماس در افتید، این چه سیاستی بود که یک کشور و مردم مظلوم را به این روز انداختید تا همان کنید که دانایان و دلسوزان سالها پیش از این گفته بودند؟
مردم را چه فرض کرده اند که هر روز نطق و خطابه و داد و هوار و خط و نشان می کشند و بازهم باکی نیست، اصل بر نجات ملی است، همین که بالاجبار از آن راه مصیبت بار برگشته اند و شواهد نیز حاکی از مماشات و رابطه است؛ خود، نوعی بسر عقل آمدن است و البته باید زبان دنیا را فهمید و البته باید بر اساس توان و موجودی و امکانات، آرزو کرد و این را هم در نظر داشت که هرچه بیشتر بر کوبیدن دولت های قبل فریاد بزنید و شلاق هتاکی بکشید، بیشتر هویدا خواهد شد که از کجا شکست خورده اید و چگونه با لجاجت انتقام آن شکستهای سیاسی را از مردم گرفته اید.
این همه فریاد بی فکر و انتقام جویی و خوی پرخاشگرانه و میل به خشونت که از کلام و رفتار می بارد از نادانی است که "نادان چون طبل غازی، بلند آواز و میان تهی" است و " دانا چو طبله ٔ عطار است، خاموش و هنرنمای" و بدانید که تغییر در ایران اجتناب ناپذیر است، با داخل هم مماشات کنید و انعطاف به خرج دهید و تنوع را بپذیرید.
