یادی از سیسیلیا پاینه (۱۹۰۰-۱۹۷۹) ف.ش امروز ۱۰ می، سالرو | مطالبات زنان
یادی از سیسیلیا پاینه (۱۹۰۰-۱۹۷۹) ف.ش
امروز ۱۰ می، سالروز تولد #سیسیلیا_پاینه است. او از بچگی عاشق ریاضیات و علوم بود. علاقه‌اش به ستاره‌شناسی وقتی آغاز شد که در یک برنامه پژوهشی پیرامون ستاره‌ها و خورشیدگرفتگی شرکت کرد و تصوراتش از جهان، به لرزه درآمد؛ چیزهای مهم و متفاوتی را فهمیده بود. درسش را بدون مدرک به پایان رساند، چون دانشگاه کمبریج تا پیش از ۱۹۴۸ به هیچ زنی مدرک تحصیلی نمی‌داد. برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. سال ۱۹۲۵، وقتی منجمان باور داشتند ستاره‌ها از مواد سنگینی ساخته شده‌اند، سیسیلیا که تنها ۲۵سال داشت، تز دکترای انقلابی‌اش را نوشت و نخستین کسی شد که مدرک دکترای ستاره‌شناسی از کالج رادکلیف دانشگاه هاروارد دریافت کرد. او در تز خود ادعا کرده بود که خورشید و دیگر ستارگان، عمدتا از هیدروژن تشکیل شده‌اند و هیدروژن فراوان‌ترین ماده در جهان است. ولی هِنری راسل منجم معاصر سیسیلیا، تز او را به‌عنوان چیزی ناممکن رد کرد؛ آن زمان باور داشتند هیچ تفاوت اساسی میان ترکیباتِ خورشید و زمین وجود ندارد.
اندکی بعد، ستاره‌شناسی به نام اتو استروویو، از تز سیسیلیا با عنوان «درخشان‌ترین رساله دکترا که تاکنون در نجوم نوشته شده است» یاد کرد. ۴سال بعد هم راسل طی آزمایش‌های دیگری دقیقا به همان نتایجِ سیسیلیا رسید و به اشتباهش معترف شد. پاینه به مطالعاتش ادامه داد و جوایز بسیاری دریافت کرد. زنان دستاوردهای قابل‌توجهی در نجوم داشتند، اما دکترای سیسیلیا نقطه‌عطف بود، چون راه را برای زنانِ بعدی گشود و الهام‌بخشِ کسانی چون ژان فاینمن شد که خانواده‌اش باور داشتند مغز زنها نمی‌تواند مفاهیم علمی را بفهمد و او را از پرداختن به علاقه‌اش بازمی‌داشتند. اما برادرش او را تشویق می‌کرد. ژان شیفته شفق‌ها شد و زمانی‌که سیسیلیا را شناخت، فهمید که می‌تواند احساساتِ علمی‌اش را دنبال کند. حالا ژان را به‌عنوان اخترفیزیکدانی می‌شناسند که سرچشمه شفق‌ها را کشف کرد، نقش مهمی در مطالعه روابط زمین و خورشید داشت، روشی برای کشف چرخه‌های لکه‌های خورشیدی یافت و... .
