ما خرده نان‌های شما را نمیخواهیم فرانک عمیدی زنان را کشاندن | مطالبات زنان
ما خرده نان‌های شما را نمیخواهیم فرانک عمیدی
زنان را کشاندند پشت در استادیوم و بعد گفتند اجازه ورود ندارید. تماشاچیان دیگر-مردان رفتند، مسابقه برگزار شد، تیم ایران گل اول را زد، صدای شادی و تشویق از ورزشگاه آمد، زنان بیرون ورزشگاه اعتراض کردند، کتک خوردند، اسپری فلفل خوردند، لبنان گل دوم را خورد، داخل ورزشگاه شادی کردند، زنان باتوم خوردند، اسپری فلفل خوردند....
این عدم همدلی با زنان این عادی‌انگاری تبعیض علیه زنان و آنرا نظم طبیعی جامعه پنداشتن یکی از دلایل اصلی استمرار این تبعیض سیستماتیک علیه زنان از سوی حکومت است. برای حکومت هزینه ندارد. پس می‌کند. شرم‌آور است. وقتی دفعه پیش چند صندلی در جایگاه ویژه برای زنان در ورزشگاه کنار گذاشتند اینجا نوشتم؛ ما زنان به این خرده نان‌هایی که برایمان پرت می‌کنند تا ساکت شویم نباید راضی باشیم. با این خرده نانها حواسمان را نباید پرت کنند. ما قرص نان را میخواهیم. آنم‌موقع افرادی به من انتقاد کردند که من زیاد از حد منفی هستم. حوادث تلخ دیروز یادآور دیگری است که خبری از قرص نان نیست. که زنان برای حکومت وسیله‌ای برای امتیاز گرفتن هستند از کشورهای دیگر یا فیفا! درست مثل حکومت 《امارت اسلامی》 در افغانستان که دختران را تا پشت در مدرسه کشاندند و بعد گفتند شرمنده خبری از کلاس و درش فعلا نیست! تمامش دودوزگی و سواستفاده است.
تا زمانیکه همدلی و اتحاد نباشد و وقتی زنان را راه نمیدهند مردان راهشان را ادامه میدهند و وارد ورزشگاه و مدرسه میشوند و به روی خودشان نمی‌آورند همین است که هست. وقتی حکومت میبیند هزینه‌ای برایش ندارد و کسی دقیقا به هیچ جایش هم نیست، کاری را که میخواهد می‌کند. شما فکر کنید دیروز تماشاچیان وارد ورزشگاه نمیشدند! آیا مسئولان میتوانستند اینگونه زیرسبیلی ردش کنند؟ خیر.
