Bachelor [bach·e·lor || 'bætʃələ] a man who has not married مر | Words_504_im

Bachelor
[bach·e·lor || 'bætʃələ]
a man who has not married
مردی که ازدواج نکرده است ، مجرد
a. My brother took an oath to remain a bachelor.
b. In the movie, the married man was mistaken for a bachelor.
c. Before the wedding, all his bachelor friends had a party.
الف. برادرم قسم خورد که مجرد باقی بماند.
ب. در این فیلم آن مرد متاهل با فردی مجرد اشتباه گرفته شد.
پ. پیش از مراسم عروسی همه دوستان مجردش جشن گرفتند.