#اختصاصی
تاریخ مناطق آزاد؛ پیش و پس از یک انتخاب سنت‌شکنانه سیمای زنی در دوردست!تجارت جهانی/ مهرداد دارآبادی: سی سال طول کشید که یک زن، سکاندار یکی از مناطق آزاد ایران شود. خیلی ساده می‌توان تاریخ مناطق آزاد ایران را به دوره پیش از حمیرا ریگی و پس از حمیرا ریگی ، تقسیم کرد.
اساسا احتمال مدیرعاملی و ریاست یک «زن» در مناطق آزاد تقریبا نزدیک به صفر بود. جامعه مناطق آزاد ، مطلقا یک کُلُنی «مرد سالار» بوده که حتی اگر تمام ادوار مناطق آزاد را بررسی کنیم، تعداد اعضای هیات مدیره‌ای که زن بوده باشند، از تعداد انگشت‌های یک دست کمتر است!
حتی به صراحت می‌توان گفت که «حمیرا ریگی» برای مناطق آزاد، یک «انتصاب» به حساب نمی‌آید و به معنای واقعی کلمه، یک «انتخاب» است!
در این شرایط، عبور دولت سیزدهم و شخص رییس جمهور از تابوهای موجود و ایستادن پای امضای یک حکم متفاوت، معادلات در مناطق آزاد را برهم زد. حالا شاید همه منتظر هستند تا ببینند که دومین مدیرعامل زن در مناطق آزاد، چه کسی خواهد بود!
با این حال اما، همه نگاه‌‌ها به زنی دوخته شده که ۲۵۰۰ کیلومتر دورتر از پایتخت، قرار است ویرانه‌های یک مدیریت دوساله و یک مدیریت ۶ ساله را ترمیم کند.مخصوصا آواربرداری از یک سال و نیم سومدیریت که اقریبا تمام شاخص‌های اقتصادی چابهار را منفی کرد.
از سوی دیگر، برآیندهای انتخاب یک زن دیپلمات و سفیر برای چابهار شاید از منظر بسیاری از کارشناسان حتی افراد درجه یک تجارت، دور مانده باشد. منطقه آزاد چابهار، جز چهار شهر لجستیک ایران است؛ عضو یک اتحادیه اقتصادی در پهنه اقیانوس (آیورا) است. دست کم با چند کشور ، مرز دریایی دارد. ارتباطات چابهار بیشتر بر مناسبات بین‌المللی، استوار است. بنابراین انتخاب یک مدیرعامل با سابقهِ کار بین المللی و دیپلماسی، کاملا هدفمند و جهت‌دار بوده است.
به هر حال، تاریخ مناطق آزاد ایران به دو دوره تقسیم می‌شود و شاید صد سال دیگر وقتی یک مدیرعامل در اتاق کارش در یکی از مناطق آزاد ایران نشسته باشد و چشم‌اش به نام «حمیرا ریگی» و سنت‌شکنی انتخاب او بیفتد، شاید هم تعجب کند، هم خوشحال باشد. حالا از این پس، همه چیز به درصد موفقیت و اجرای برنامه‌ریزی‌های حمیرا ریگی ، بستگی دارد؛ یک تابع وابسته!
اینستاگرام تلگرام وبسایت
شماره یک مناطق آزاد ایران
@WorldTradeMedia
