چطور صدای کاراکترها را در داستان پیدا کنیم؟ یکی از نکات جالب | حسام معینی
چطور صدای کاراکترها را در داستان پیدا کنیم؟
یکی از نکات جالب داستان اینجاست که معمولا وقتی در تنهایی خود شروع به خواندن داستان می کنیم صدایمان را کسی نمی شنود ولی با نگاه کردن به کلمات داستان صدای کاراکترها در ذهن ما غوغایی به پا می کند. هر کدام از کاراکترها با یک تن صدا و لحن متمایز صحبت می کنند. این قضیه جدا از اینکه چه نوع راوی داشته باشیم، یعنی داستان اول شخص روایت شود یا دانای کل، باید به دقیق ترین شکل به اجرا برسد. اما نویسنده چطور به این کاراکترها صدا می دهد؟
روش پیشنهادی من: قبل از اینکه صحنه ای را بنویسید کاراکترهایتان را یک نیرو با یک انگیزه مشخص در نظر بگیرید و بعد چشمانتان را ببندید و صحنه ای که می خواهید بنویسید را بشنوید. احساس کنید پشت در یک اتاق فال گوش نشسته اید و چهره افرادی که صحبت می کنند را نمی بینید و فقط صدایشان را می شنوید.
یکی یکی این نیروها وارد صحنه می شوند و شروع به صحبت می کنند. بدون اینکه بخواهید کاراکتر حرفی که شما می خواهید را بزند اجازه بدهید خود کاراکتر در ذهنتان شروع به حرف زدن کند و شما فقط شاهد حرف زدنش باشید.
چندبار اول خیلی صدای خاصی عایدتان نخواهد شد و چند صدایی که قبلا شنیده اید را می شونید و سریع این صداها عوض می شوند. شاید چون حواستان پرت می شود. ولی این کار را چندبار در روز در سکوت انجام دهید و خواهید دید که در سرتان یک سرو صدای عجیبی راه می افتد. تعداد این صداها کمتر و کمتر می شوند تا بلاخره به صدای کارکترهای خود برسید.
